Τέχνη βαθιά - Ζωή μικρή

((Ars longa, vita brevis))

Ὁ βίος βραχύς,

(life too short)

ἡ δὲ τέχνη μακρά

(the task is huge)

ὁ δὲ καιρὸς ὀξύς, 

(The right time is like a razor blade)

ἡ δὲ πεῖρα σφαλερή, 

(The road to experience is fraught with hazards)

ἡ δὲ κρίσις χαλεπή.

(To continuously accept reality and critical thought over hope and prejudice is painful.)

....................................................................................................................

 ((((Συν Ναυσικά,γαλήνην αν εδίωκες= Ας καθόσουν στα αυγά σου:-))))

.................................................................................................

(((Και επειδή το post ήταν να βγει για τις 14-2, αφιερώνεται σε όλους, όσοι κατέστρεψαν την προσωπική τους ζωή, ακολουθώντας την Αφηρημένη Πορεία και σε όλους, όσοι αναρωτιούνται ακόμα αν αυτά τα δύο μπορούν να συνδυαστούν. Είναι σκληρή η Μάχη ανάμεσα στον ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ και τον ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ ΕΡΩΤΑ))))

.......................................................................

((Σερενάδα στο παράθυρο του σοφού))

Σοφέ μου, το τετράσοφο
Που σε φωτάει λυχνάρι
Νάτανε, λέει, φεγγάρι
Και συ είκοσι χρονώ !

Νάτανε τάχα η γνώση σου
Με τον αγέρα αμάχη,
Για δασωμένη ράχη
ξεκίνημα πρωινό…

Νάτανε τάχα η σκέψη σου
Συρτού χορού τραγούδια
Μιαν αγκαλιά λουλούδια
Μιαν ιστορία τρελλή,

Τα μύρια που δε γνώρισες
Νερό θαν τάειχες μάθει
Με δάσκαλο τα πάθη
Μ’ ένα κλεφτό φιλί.

Πολύ την καταφρόνεσες
(Τη) ζωή, πανάθεμά τη…
Και τώρα ; Eίναι φευγάτη
Σαν όνειρο πρωινό.

Χειλάκια ανθούν στη γειτονιά
Γαρούφαλα στη γλάστρα–
Και συ διαβάζεις τ’ άστρα
Και το βαθύ ουρανό.

((Che fece .... il gran rifiuto))

Σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους ἔρχεται μιὰ μέρα
ποῦ πρέπει τὸ μεγάλο Ναὶ ἢ τὸ μεγάλο τὸ Ὄχι
νὰ ποῦνε. Φανερώνεται ἀμέσως ὅποιος τόχει
ἕτοιμο μέσα του τὸ Ναί, καὶ λέγοντας τὸ πέρα


πηγαίνει στὴν τιμὴ καὶ στὴν πεποίθησί του.

Ὁ ἀρνηθεὶς δὲν μετανοιώνει. Ἂν ρωτιοῦνταν πάλι,
ὄχι θὰ ξαναέλεγε. Κι ὅμως τὸν καταβάλλει
ἐκεῖνο τ’ ὄχι — τὸ σωστὸ — εἰς ὅλην τὴν ζωή του.

((Τέχνη βαθιά, Ζωή ρηχή))
((Και αποχαιρέτα την, τη Θεσσαλόνικα που χάνεις)))-Ιούνιος 1997-
με Γιαπωνέζικο Χαμόγελο :-)