......
Λαϊκό έπαιζε αυλό η αρχαία η Ευτέρπη
μα η νέα με χορδές τον λαό μας τονε τέρπει.
Η αρχαία Ουρανία είχε σφαίρα και διαβήτη,
τώρ' αστρολογεί το Χαμπλ, κι αυτή πάχυνε και πλήττει.
Τότεσας η Μελπομένη τραγωδούσε φέις του φέις,
μα η νέα τραγωδεί και από τηλεφωνική γραμμή!
Η αρχαία η Καλλιόπη σύχναζε σε προμαχώνες,
ειρηνέψαμε εμείς σε κοινωνικούς αγώνες.
Η Πολύμνια μας τότε εν οργάνοις και χορὠ,
τώρα μάλλον βρίσκεις ψάλτη ένα και αμοναχό.
Ερατώ τότε τον ζούσες, τραγουδούσες τον σεβντά,
άρλεκιν και φέισμπουκ άλλων τώρα τούτη μελετά.
Η αρχαία Τερψιχόρη δεν φορούσε πατελόνι,
σε ένα κλαμπ με κινητά χορεύει τώρα μόνη.
Θάλεια η αρχαία μούσα κωμωδούσε τους θεούς
μα η νέα τους προσέχει μη θυμώσει τους πιστούς.
Ο αρχαίος καλλιτέχνης σύχναζε στην αγορά,
μα μονάζει ο δικός μας με τους γάτους συντροφιά.
Κλείνω στίχο στην Κλειώ
την παλιά μα και τη νέα, μας τα πρήζουνε παρέα,
πως νογώντας ιστορία, έχεις μέλλοντος αρχεία!
Ευχαριστούμε Ελένη :-)
Χάριν σοι ἔχουσι καὶ Μοῦσαι
ὃτι ἀπό σελίδων κεκονιαμένων
ἐλευθέρως κοινοῦνται καὶ συγκρίνονται,
καὶ πρὸς νέους κόσμους ἀνακαινίζονται. :-)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου