Το κυνήγι ήταν καλό στα χρόνια μου,
πήραν πολλούς τα σκάγια...
...κι ενώ εκείνη
κοίταζε αφηρημένη εκείνος ψιθύρισε:
κι όμως τ' αγάλματα λυγίζουν κάποτε
μοιράζοντας τον πόθο στα δύο
με τα σπασμένα μέλη τους,
μορφές που δεν αναγνωρίζουμε πια
γιατί τα συντρίμια δεν είναι αυτά...
...Είμαστε εμείς!»
...Hunting was good in my time,
many felt the pellet...
While she was gazing absently, he whispered:
«the statues sometimes bend dividing desire in two
with their broken limbs, shapes we don't recognize
because these are not fragments...
We are!»
Κίχλη (1947)
Thrush (1947)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου