Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Ζεμφύρα - Земфира - Zemfira

Земфира, приди в Грецию!

(Σχετικά με το όνομα: λέγεται ότι είναι επινόηση του Πούσκιν στο ποίημα Οι ΤσιγγάνοιЦыганы· προφανώς παραφθορά: Σαπφείρα, сапфира, Ζαφείρα, Зафира. Από άρθρο μάλιστα της Σόνιας Ιλίνσκαγια, "Ο Πούσκιν και η τσιγγάνα", διαβάζω ότι ο ποιητής κατά την εξορία του στη Μολδαβία φλέρταρε μία ελληνίδα της οποίας ο πεθερός λεγόταν Ζαμφύριος Ράλλης)

Και πάμε στην ιντιρόκερ Ζεμφύρα Ραμαζάνοβα από την Ούφα της Μπασκιρίας. Το 2011 ψηφίστηκε 26η στις 100 σημαντικότερες, επιδραστικότερες Ρωσίδες. (οι Ελληνίδες δεν αξιώθηκαν ακόμα τέτοια λίστα)

Με το έργο της  έχει καταφέρει να εκφράσει μια ολόκληρη γενιά, σε τέτοιο βαθμό που το 2004 στο βιβλίο της ιστορίας του Γυμνασίου, στο κεφάλαιο “Πνευματική Ζωή”, την αναφέρει ως τη δημιουργό μιας εντελώς πρωτότυπης μουσικής νεολαιίστικης κουλτούρας. (Η Ρωσία τώρα) (Το '99 εμφανίστηκε...και το 2004 σε σχολικό βιβλίο; γρήγορες ταχύτητες για τα ελληνικά δεδομένα.)

Η συναυλία της Ζεμφίρα στη διάσημη παρισινή αίθουσα «Λα Σιγκάλ» στους πρόποδες της Μονμάρτης στις 18 Μαρτίου 2012 ήταν η ρωσική πρεμιέρα στην κοιτίδα του γαλλικού ροκ-εν-ρόλ. Μέχρι σήμερα κανείς από τους Ρώσους εκτελεστές δεν είχε τύχει αυτής της τιμής να εμφανιστεί σε μια τέτοια σκηνή. (Η Φωνή της Ρωσίας)

At the urging of her mother, Zemfira continued with piano studies and graduated music school with honors. In her last year of high school, basketball competed with school work, and the singer abandoned the sport in favour of music. (en.wiki/Zemfira - ru.wiki/Земфира)

The pink scare - Το ροζ τρόμαγμα
Over the past two decades in Russia, only a handful of women even came close to the definition of a singer-songwriter.... In a way, it’s the dominance of women in easy-listening genres that precludes them from rocking out...."Can you cook? - I can repair a car, why would I not be able to cook?" http://www.salon.com/2000/02/29/zemfira/


До свиданья (2000) Άντε Γειά

Луна убывает, такое бывает Το φεγγάρι λιγοστεύει, έτσι συμβαίνει,
Я иду стричься. πάω να κουρευτώ,
Меня убивают из емки стреляют με σκοτώνουν από Μ4 πυροβολούν
В левую мышцу. τον αριστερό μυ
И не попадают, что тоже бывает και αστοχούν, κι αυτό επίσης συμβαίνει
Сбиты прицелы. χαλασμένα σκόπευτρα.
А я улыбаюсь, живу и не старюсь Μα εγώ χαμογελώ, ζω, και δεν γερνώ
Четырнадцать целых лет. δεκατεσσάρων ολόκληρων χρονών

До свиданья, Άντε Γειά
Мой любимый город αγαπημένη μου πόλη
Я почти попала в хроники твои. μόλις μπήκα στα χρονικά σου. 
Ожиданье - самый скучный повод Προσμονή - η πιο βαρετή δικαιολογία
Нам с тобой так мало надо для двоих. και οι δύο τόσο λίγο είχαμε
ανάγκη ο ένας τον άλλο

Потухли всe звёзды совсем от мороза Φύγαν όλα τα αστέρια απ' την παγωνιά
Всe потемнели όλα σκοτείνιασαν
Пожухли те розы μαράθηκαν αυτά τα τριαντάφυλλα
Вызвали слезы που έφεραν δάκρυα
И надоели και βαρέθηκαν
Ненужная проза из-за мороза την περιττή πρόζα της παγωνιάς
Будет ли белой που ίσως ασπρίσει.
А я улыбаюсь, живу и стараюсь Μα 'γω χαμογελώ, ζω, και προσπαθώ
И волосы целые δεν έχασα τρίχα

До свиданья, Άντε Γειά
Мой любимый город αγαπημένη μου πόλη
Я почти попала в хроники твои. μόλις μπήκα στα χρονικά σου 
Ожиданье - самый скучный повод προσμονή - η πιο βαρετή δικαιολογία
Нам с тобой так мало надо для двоих. και οι δύο τόσο λίγο είχαμε
ανάγκη ο ένας τον άλλο
...
Как же я устала πόσο λοιπόν κουράστηκα
Думать за двоих σκέψου και για τους δυο

До свиданья, мой любимый город
Я почти попала в хроники твои
До свиданья

~~~~~~

Город (2000) Πόλη


Город грустил со мной, летел за мною следом.
H πόλη λυπόταν μαζί μου, ταξίδευε στο ίχνος μου
Снегом вчерашним, старые кассеты, откровенья,
με χιόνι χτεσινό, παλιές κασέτες, αποκαλύψεις
До одуренья вспоминала, как летала.
μέχρι τον λήθαργο θυμήθηκα πως ταξίδευα
Твои картинки мне глаза сожгли.
οι εικόνες σου τα μάτια μου κάψαν

Домой - слишком рано и пусто.
σπίτι - πολύ νωρίς και άδειο
С тобой - слишком поздно и грустно.
με σένα  - πολύ αργά και πικρά
Дышать, не мешать.
να αναπνεύσω μην εμποδίσεις
Странный чай, не скучай.
παράξενο τσάι, μη μελαγχολείς

Люди такие жадные пуляли взгляды.
Άνθρωποι τόσο άπληστοι σκοπεύαν ματιές
Рядом бежали снов отрывки с самым новым годом.
κοντά έτρεχαν ονείρων κομμάτια με τον νέο χρόνο
Я разошлю открытки светлым незнакомым,
θα στείλω καρτ ποστάλ χαρούμενων αγνώστων
Я их по запахам узнаю по влюбленным.
θα τους αναγνωρίσω από τη μυρωδιά των ερωτευμένων

Позже мое такси скользило мимо светофоров,
Μετά το ταξί μου κύλησε περνώντας τα φανάρια
Упрямо прятал тайны в тёмных окнах город,
επίμονα έκρυβε τα μυστικά στα σκοτεινά παράθυρα η πόλη
Катились звёзды, прожигая в небе дыры,
κυλούσαν τα αστέρια, καίγοντας τρύπες στον ουρανό
С ума сходили перекрестки жёлтым.
στο μυαλό περνούσαν τρίστρατα κίτρινα

Домой - слишком рано и пусто.
σπίτι - πολύ νωρίς και άδειο
С тобой - слишком поздно и грустно.
με σένα  - πολύ αργά και πικρά
Дышать, не мешать.
να αναπνεύσω μην εμποδίσεις
Странный чай, не скучай.
παράξενο τσάι, μη μελαγχολείς

~~~~~~

Webgirl (2002) Ηλεκόριτσο


Девочка, живущая в сети,
Κορίτσι, που ζεις στο διαδίκτυο
έχοντας βρει αγάπη μεταξύ των γραμμών
между небом и землёй -
μεταξύ ουρανού και γης
- Пальцами пытаясь угадать,
δάχτυλα που προσπαθούν να μαντέψουν
надеясь угадать, до конца, до конца
ελπίζοντας μέχρι τέλους

Девочка, живущая в сети,
Κορίτσι, που ζεις στο διαδίκτυο
живущая за всех, До конца,
που ζεις για όλους, μέχρι τέλους
στο τελευταίο πάτωμα
πληκτρολόγιο κρατώντας ζεστά
κρύβοντας την ερώτηση στον κανένα

Μπορεί στην άλλη άκρη, ανάμεσα
σε κάποιο ξένο πρόσωπο, τρίτο
Что-нибудь отдашь в сердце,
σε κάποιον να παραδώσεις την καρδιά
кто-нибудь отдаст сердце и
κάποιος θα δώσει τη δική του και
Знаешь ли, бывает же чудо,
πού ξέρεις, γίνονται και θαύματα
знаешь ли, встречают же люди
πού ξέρεις, συναντιούνται οι άνθρωποι
Может быть и ты тоже,
μπορεί να γίνει και για σένα επίσης
может быть
μπορεί να γίνει

Κορίτσι, που ζεις στο διαδίκτυο
забывшая любовьмежду строк,
ξεχνώντας την αγάπη μεταξύ των γραμμών
между небом и землёй  -
μεταξύ ουρανού και γης

- Девочка, уставшие глаза,
Κορίτσι, με κουρασμένα μάτια
ως την αυγή, μόνη της, μόνη της

Κορίτσι, που ζεις στο διαδίκτυο

~~~~~

Прогулка  (2005) Βόλτα
 

Держу тебя за руку
Σε κρατώ απ' το χέρι
и все расплывается
και όλα θαμπώνουν
успокой меня заново
χαλάρωσέ με πάλι
мне ужасно нравится
τρομερά μ' αρέσει
как ты выглядишь в этой
έτσι όπως φαίνεσαι με αυτόν
нелепой шапочке
τον γελοίο τον σκούφο

Предлагаю не прятать
Συνιστώ τίποτα να μην κρύψεις
и уж точно не прятаться
και οπωσδήποτε μην κρυφτείς
если верить киношникам
αν πιστεύεις τους σκηνοθέτες
мы загружены в матрицу
φορτωνόμαστε σε μάτριξ
фонари зажигаются
τα φώτα ανάβουν
я держу тебя за руку
Σε κρατώ απ' το χέρι

Случайно падали звёзды
Ξάφνου πέσαν αστέρια
в мои пустые карманы
στις άδειες μου τσέπες
и оставляли надежды
κι αφήσαν ελπίδες
мои колени замёрзли
τα γόνατά μου κρυώναν
ты был счастливый и пьяный
ήσουν ευτυχισμένος και μεθυσμένος
и что-то важное между
κάτι σημαντικό έγινε μεταξύ μας

Я держу тебя за руку
Σε κρατώ απ' το χέρι
чтобы вдруг не похитили
μη ξάφνου σ' απαγάγουν
в переулках скрываются
σε καλντερίμι χαθείς
на волгах вредители
κακοποιών με Βόλγκα αυτοκίνητα
телефонные будки
Τηλεφωνικοί θάλαμοι
в них согреемся может быть
εκεί να ζεσταθούμε ίσως

Эта грустная сага
Αυτή η θλιμμένη ιστορία
никогда не закончится
ποτέ δεν τελειώνει
мне не надо и надо
ты моё одиночество
είσαι ο μόνος που έχω
я не драматизирую
δεν υπερβάλλω
я держу тебя за руку
Σε κρατώ απ' το χέρι

случайн.... между

Нарочно падали звезды
Επίτηδες πέσαν αστέρια
в мои пустые карманы
στις άδειες μου τσέπες
и оставляли надежды
και αφήσαν ελπίδες
мои колени замёрзли
τα γόνατά μου κρυώναν
ты был счастливый и пьяный
ήσουν ευτυχισμένος και μεθυσμένος
и что-то важное между
κάτι σημαντικό έγινε μεταξύ μας

~~~~~~

СПИД (1999) AIDS 
Έβγαλα τα ακουστικά ακούγοντας τον αέρα
στην ανοιχτή πόρτα άδειου μινιμπάς
 μου 'πε φοβερό μυστικό
- μας μένει ένα τελευταίο εικοσιτετράωρο
έχεις έιτζ, που σημαίνει, θα πεθάνουμε
но у тебя СПИД, и значит, мы умрем.
у тебя … и значит, мы …

Θα καταπίνουμε στο νοσοκομείο φάρμακα
μη σκέφτεσαι για αύριο, μην ανοίγεις τηλεόραση
στον χάρτη ψάξε παραμυθένιο βασίλειο
και αν ξάφνου τύχει, θα πάρουμε και βίζες

Но у тебя СПИД, и значит, мы умрем.
У тебя СПИД, и значит, мы умрем.
А у тебя СПИД, и значит, мы умрем.
А у тебя … и значит, мы …

Δεν πληρώσαμε τα χρέη
τα λέμε, μαμά, τα κλειδιά στης γειτόνισσας
φύσηξα στα βλέφαρα, μέχρι να δροσίσουν
και κλάψαν οι ιτιές, στάλθηκαν σημάδια
μόν' ο τεμπέλης δεν είδε στης εφημερίδας το σημείωμα

У тебя СПИД, и мы далеко.
έχεις έιτζ, και θα την κάνουμε
У тебя СПИД, и мы далеко.
Да, у тебя СПИД, и мы далеко.
но у тебя … и значит, мы …
у тебя СПИД, и значит, мы умрем.
а у тебя СПИД, и значит, мы умрем.
но у тебя СПИД, и значит, мы умрем.
но у тебя … и значит, мы

~~~~~~

 Вернись, мой друг (2005) Γύρνα, φίλε μου
Γύρνα, φίλε μου
λυπάμαι δίχως σου

Χειμωνιάτικος ήλιος
σκοπεύει απεθείας σε μένα
προφανώς αργά
αλλιώς δεν χρειάζεται να αλλάξω.
Ζω αθόρυβα και πώς να παρουσιαστώ
πολυαναμενόμενο τίποτα
Γράφω δίσκους, μέχρι απλώς να μ' αρέσει
εκεί μόνο ξέρεις πως

Вернись, мой друг
Мне грустно без тебя
Вернись, мой друг
Мне грустно без тебя

Όνειρα και χάπια
είν' επίμονα δάχτυλα αγάπης.
Νομίζω σπάνια
Но всё же бывает, лови
μα πάντα βέβαια συμβαίνει, πιάσε
το ένα σε ένταση, το άλλο χαλαρώνει,
μα βρήκα το αστέρι μου
καλός τύπος - θα σ' άρεσε
Тебе бы понравился
θα σ' άρεσε

...Вернись, мой друг...


Я полюбила Вас, Марина Цветаева
(2007)
Σας αγάπησα, Μαρίνα Τσετάεβα
 ice dancers Albena DenkovaMaxim Staviski

Медленноверно газ
Αργά, σταθερά το γκάζι
Плыл по уставшей комнате
κυλούσε στο κουρασμένο δωμάτιο
Не задевая глаз,
δίχως δακρυσμένο μάτι
Тех, что Вы вряд ли вспомните.
για αυτούς που σπάνια θα θυμάστε

Бился неровно пульс,
Χτυπούσε τραχιά ο παλμός
Мысли казались голыми.
οι σκέψεις φαίνονταν γυμνές
Из пистолета грусть
απ' τον πιστόλι η λύπη
Целилась прямо в голову.
σκόπευε μεμιάς το κεφάλι

Строчки летели вниз,
Οι γραμμές ταξιδεύαν στο χώμα
Матом ругались дворники.
βρίζαν οι θυρωροί
Я выбирала жизнь,
επέλεξα τη ζωή
Стоя на подоконнике.
στέκοντας στο περβάζι

В утренний сонный час,
και στην πρωινή του ύπνου ώρα
В час, когда всё растаяло,
τότε που όλα τελειώναν
Я полюбила Вас,
σας αγάπησα
Марина Цветаева.
Μαρίνα Τσετάεβα

και μια μετάφραση σε ρίμα από τον ιστότοπο "Η Ρωσία τώρα"

(εμπνευσμένο από το ποίημα "Анне Ахматовой

Узкийнерусский стан —
Στενή, μη ρωσική φιγούρα
Над фолиантами.
πάνω σε φύλλα χαρτιού.
Шаль из турецких стран
Σάλι από τούρκικη χώρα
Пала, как мантия.
ριγμένο σαν μανδύας

Вас передашь одной
Σας δόθηκε μια
Ломаной чёрной линией.
τεθλασμένη μαύρη γραμμή.
Холод — в весельизной —
Κρύο, και στη χαρά, και τη ζέστη
В Вашем унынии.
μελαγχολείτε.

Вся Ваша жизнь — озноб,
Όλη σας η ζωή, παγωνιά
И завершится — чем она?
και επιτέλους, τί είν' αυτό;
Облачный — тёмен — лоб
Συνεφιασμένο, σκοτεινό, μέτωπο
Юного демона.
νεανικού δαίμονα.

Каждого из земных
Σε κάθε γη
Вам заиграть — безделица!
με σας παιχνίδι μισό,
И безоружный стих
Άοπλος στίχος
В сердце нам целится.
την καρδιά μας σκοπεύει

В утренний сонный час,
και στην πρωινή του ύπνου ώρα
— Кажетсячетверть пятого, —
μου φαίνεται, τέσσερις και τέταρτο
Я полюбила Вас,
σας αγάπησα
Анна Ахматова.
Άννα Αχμάτοβα

Και οι τρεις ταταρικής καταγωγής.
Η Ζεμφύρα εκ πατρός, εκ μητρός από τη γειτονική Μπασκιρία.
Και κλείνουμε με ένα νεοπαραδοσιακό τραγούδι στα μπασκιρικά.

Ҡайҙа Күҙ Нурым?
Koydha kuz nurim?
Πού (είσαι) των ματιών το φως μου;

Һин ураған юлды мин урайым,
Hin urağan yuldi, min urayım
Эҙҙәреңә түгәм күҙ нурым.
Эdhәrengә tügәm küz nurım
Һин һулаған яҙҙы мин һулайым,
Hin hulağan yadhi min hulayım
Ҡайҙа, ҡайҙа ғына үҙең,
koydha, koydha ğinä üzeñ
Ҡайҙа ғына үҙең, күҙ нурым?
koydha ğinä üdheñ, küz nurım

(<<, <<)

Я брожу по дорогам, по которым ты бродил,
На следы твои лью свет очей моих
Я дышу весной, которой ты дышал,
Где же, где же ты сам,
Где же ты сам, свет очей моих?

Περπατώ τους δρόμους που εσύ περπάτησες
στα ίχνη σου ρίχνω το φως των ματιών μου
Αναπνέω την άνοιξη που εσύ ανάσανες
Πού, πού είσαι τώρα; πού εισαι; φως των ματιών μου;

2 σχόλια:

  1. Νόμιζα ότι η Ζεμφύρα ήταν μόνον ηρωίδα όπερας...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. του Αλέκου με τη Ζεμφύρα του...
      ...και ο Ραχμάνινοφ ταταρικής καταγωγής...

      + Ζεμφύρα ή το μυστικόν της Πασιφάης
      (Земфира, или тайна Пасифаи)
      του Ανδρέα Εμπειρίκου από την Μπραΐλα,
      δίπλα στη Μολδαβία, όπου εξόριστος ο Πούσκιν εμπνεύστηκε τη Ζεμφύρα του

      Διαγραφή