Δημοτικό ραδιόφωνο Τρίπολης, σεισμολόγος Σταύρος Τάσσος
στο τρίτο λεπτό
στο τρίτο λεπτό
...
Περπατάω στο πεζοδρόμιο στο λιμάνι Ληξουρίου. «Βλέπεις; Δεν έχει πάθει τίποτα» λέει ο μηχανικός Κώστας Λυκούδης. Εργολάβος δημοσίων έργων ο ίδιος, έχει βάλει την υπογραφή του στο συγκεκριμένο πεζοδρόμιο. «Γιατί σ' αυτό το τμήμα έχει προβλήματα;» τον ρωτάω αντικρίζοντας ξαφνικά βαθιές ρωγμές και τα αποσπασμένα κομμάτια. «Αλλος εργολάβος. Μέχρι εδώ ήμουν εγώ».
Σύμφωνα με τον κ. Λυκούδη, ο οποίος ανέλαβε να συντηρήσει κάποια δημόσια κτήρια του Ληξουρίου - τα τμήματα που συντήρησε παρέμειναν στη θέση τους - «αν είχε γίνει σωστή συντήρηση σε όλα δεν θα είχαμε αυτές τις ζημιές»
...
Την ίδια στιγμή στο Ληξούρι οι κάτοικοι «καταγγέλλουν έγκλημα στις εργατικές κατοικίες». Εχουν φτιάξει μια ομάδα για να διεκδικήσουν «όσα έχουμε πληρώσει και μας ανήκουν σε περίπτωση που δεν μας αποδοθούν» λένε. Απορίας άξιο πώς οι μικρές εργατικές μεζονέτες και τα διαμερίσματα έγιναν ερείπια μετά και το δεύτερο σεισμό, ενώ τα σπίτια ιδιωτών που βρίσκονται ανάμεσά τους, στην ίδια γειτονιά, «χαιρέτισαν το σεισμό, μα δεν τόνε παντρευτήκανε», όπως γλαφυρά περιγράφουν οι κάτοικοι.
«Αυτοί ήταν επίγειοι τάφοι. Είναι θαύμα που ζούμε όλοι. Εδώ θυμάμαι - γιατί εγώ τα έχτιζα- έριχνες μια κλοτσιά και έπεφταν μετά το σεισμό του 1983». Ο Διονύσης Γρηγορόπουλος περπατάει στα συντρίμμια του σπιτιού του. Δούλευε τότε περιστασιακά ως οικοδόμος για τον εργολάβο που έχτισε τις εργατικές κατοικίες στην Αμμούσα, πάνω από τον περιφερειακό του Ληξουρίου. «Δεν τα έχτισε μόνο! Ανέλαβε και να τα συντηρήσει μετά το σεισμό! Πήρε τα χρήματα και άφησε τις κακοτεχνίες».
Σύμφωνα με τον κ. Λυκούδη, ο οποίος ανέλαβε να συντηρήσει κάποια δημόσια κτήρια του Ληξουρίου - τα τμήματα που συντήρησε παρέμειναν στη θέση τους - «αν είχε γίνει σωστή συντήρηση σε όλα δεν θα είχαμε αυτές τις ζημιές»
...
Την ίδια στιγμή στο Ληξούρι οι κάτοικοι «καταγγέλλουν έγκλημα στις εργατικές κατοικίες». Εχουν φτιάξει μια ομάδα για να διεκδικήσουν «όσα έχουμε πληρώσει και μας ανήκουν σε περίπτωση που δεν μας αποδοθούν» λένε. Απορίας άξιο πώς οι μικρές εργατικές μεζονέτες και τα διαμερίσματα έγιναν ερείπια μετά και το δεύτερο σεισμό, ενώ τα σπίτια ιδιωτών που βρίσκονται ανάμεσά τους, στην ίδια γειτονιά, «χαιρέτισαν το σεισμό, μα δεν τόνε παντρευτήκανε», όπως γλαφυρά περιγράφουν οι κάτοικοι.
«Αυτοί ήταν επίγειοι τάφοι. Είναι θαύμα που ζούμε όλοι. Εδώ θυμάμαι - γιατί εγώ τα έχτιζα- έριχνες μια κλοτσιά και έπεφταν μετά το σεισμό του 1983». Ο Διονύσης Γρηγορόπουλος περπατάει στα συντρίμμια του σπιτιού του. Δούλευε τότε περιστασιακά ως οικοδόμος για τον εργολάβο που έχτισε τις εργατικές κατοικίες στην Αμμούσα, πάνω από τον περιφερειακό του Ληξουρίου. «Δεν τα έχτισε μόνο! Ανέλαβε και να τα συντηρήσει μετά το σεισμό! Πήρε τα χρήματα και άφησε τις κακοτεχνίες».
(τώρα επισκευάζουμε ή κατεδαφίζουμε;;)
.jpg)
