μια επίκαιρη ταινία
Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Ηλία Δημητρίου, ο οποίος βραβεύτηκε στις 7/5/2012 με το έπαθλο του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Χωρίς κολακείες και περιττές νοσταλγίες, εξερευνά τη σύγκρουση της κυπριακής με τη δυτική κουλτούρα, με φόντο ένα μελόδραμα που δεν περπατά σεναριακά όπως το οραματίζεται, ειδικά όταν ο μεγαλωμένος στον Λονδίνο Άντυ με τη μάνα του, τη Γερμανίδα σύντροφό του και την κόρη τους επιχειρούν να εγκατασταθούν στο νησί και να στήσουν μια καντίνα με τον έξυπνο τίτλο Codfather (από τον μπακαλιάρο). Πετυχαίνει, ωστόσο, ν’ αποσπάσει ένα κράμα αποφασιστικότητας και δισταγμών με διακριτικό τρόπο από έναν αξιολογότατο ηθοποιό, τον Μάριο Ιωάννου, και να επανατοποθετήσει την έννοια της οικογένειας στα διλήμματα των καιρών. (www.lifo.gr)
(συνέντευξη του σκηνοθέτη)
...όταν ήρθα το ’85 στην Ελλάδα έγινα «ο Κύπριος». Μέχρι τότε δεν το ήξερα. Το «Κύπριος είσαι;» στην καλύτερη περίπτωση με ένα ξίνισμα στη μούρη του ερωτώντα ήταν κάτι που το έχουν βιώσει όλοι οι Κύπριοι που πέρασαν από την Ελλάδα. Ευτυχώς ήρθαν οι Αλβανοί και μας έσωσαν. Έγιναν αυτοί ο στόχος. Κι αυτούς τους έσωσαν τώρα οι «λαθρομετανάστες»...
...ο «Andy» λοιπόν για να έρθουμε στον πρωταγωνιστή της ταινίας κάνει αυτό το ταξίδι των πολλαπλών ταυτοτήτων στο «Fish n’ Chips». Στην Αγγλία είναι «bubble» και στην Κύπρο τον αποκαλούν «Τσάρλι» ή «Εγγλέζο» και τον ενοχλεί. Ο ρατσισμός που βιώνουν οι Κύπριοι της Αγγλίας όταν επισκέπτονται την Κύπρο είναι πολύ μεγαλύτερος από το ρατσισμό που βιώνουν όταν βρίσκονται στην Αγγλία.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου