Κυριακή 30 Ιουνίου 2019

Θερινή Ελλάδος Αριστεία


Θερινό Σουπερμάρκετ 
πάλι προβάλλει
«Πρώτους των Πρώτων»,
σπάει της γνώσης το κοντέρ
με μυστικά επιτυχίας,
αγγίζουνε το τέλειο
του ατομικού ιδεώδους,
αγωνία τέλος,
πίστη στον στόχο,
κλισέ-σουξέ με
συστηματικό διάβασμα αντιγράφων. 
Κόποι, ξενύχτια, στερήσεις
καρπούς αποδίδουν.
Στις βάσεις περήφανη,
ζει ακόμα η Ελλάδα,
φετινοί αριστούχοι
γονιούς και κανάλια 
κοσμούν.
Κάθε χρόνο το σήριαλ
αξίζει να δεις.


Μα τα συμφέροντα
των αρίστων
δεν ταυτίζονται απαραίτητα
μ' αυτά της κοινωνίας.
Π.χ. αν ο πρώτος θέλει 
σχολές περιζήτητες,
όπως Ιατρική,
 το εγχώριο πλεόνασμα γιατρών
πιθανόν να αποσταλεί
σε χώρες που έχουνε έλλειμμα.
Και για σχολές, π.χ. ψηφιακές,
που εμείς είμαστ' υπανάπτυκτοι,
πιθανόν και πάλι να φύγει,
λόγω μικρής αγοράς,
κλειστού ορίζοντα.
Ένα χωριό-πλανήτης είμαστε, 
δεν χανόμαστε, πάντως.
Δια βίου περιπλάνηση.

Και τα συμφέροντα
φροντιστών, αριστοποιών
δεν ταυτίζονται 
με αυτά της κοινωνίας.
Αν αύριο γίνουμε
δίχως παραπαιδεία
δημόσιο Σκανδιναβίας,
ή αν οι μαθητές μόνοι τους
εφαρμόσουν το αλληλοδιδακτικό
μοντέλο του Καποδίστρια,
 το ένα παιδί να διδάσκει το άλλο,
αλληλέγγυα κι αυτοργάνωτα,
τι θα απογίνουν οι αριστοπλάστες;;
θα πρέπει νέες θέσεις για αυτούς να βρεθούν.

Πρωτόγονη διαπλοκή
μεγεθύνει μικρά και υπάκουα.
Όσκαρ κλειστής επιτυχίας
με την απαραίτητη
γονική χορηγία
για προκαθορισμένο
αγώνα δρόμου,
που οι ίδιοι αποκαλούν
κρεβάτι του Προκρούστη
για παπαγάλους
και μπακάληδες.
Πόσο των αρίστων τα γραπτά
διαφέρουν;;


Προς τι η δοξολογία;;
ναι, μπορεί και ένας
δημιουργικός μαθητής, 
(όχι όμως και όλοι),
να υποδυθεί του καλουπιού τον ρόλο, 
να μαντέψει τι εννοεί 
μια κακή διατύπωση
μπορεί και να του χρησιμέψει αύριο
το σουλούπωμα αυτό
σε βαρετή, υπομονής δουλειά 
ελλαδικού γραφείου.

Τα συμφέροντα της κοινωνίας
δεν ταιριάζουν
με τους δραματικούς προβολείς
των εξετάσεων.
Υπάρχουν κι άλλες στιγμές
της εκπαιδευτικής ζωής,
πιο συνεργατικές
και πρωτότυπες,
που αξίζουν τέτοιο θέατρο,
από νήπια
μέχρι πανεπιστήμια.
Τι ωφελούν τα ξεκομμένα μόρια
ατομικού αγώνα;;
Οι πρώτοι των πρώτων είναι
να λύνουν κοινωνίας προβλήματα
δημιουργώντας νέους κόσμους,
όχι να ζουνε πρόσκαιρα γεράματα
σε σιωπηρή αρένα.

Π.χ. πρόβλημα των νέων, η ανεργία.
Οι πρωτόπρωτοι 
θα 'πρεπε να επινοούν
καινούρια επαγγέλματα,
αφού πρώτα τους κεντρίσει
την ιδέα στο γυμνάσιο ο δάσκαλος
του ΣΕΠ, Σχολικού Επαγγελματικού
Προσανατολισμού.

Κι αφού αστράψει το μυαλό,
θα τρέχουν να βρουν
οι πρώτοι των πρώτων 
σε βαθμούς,
τους πρώτους των πρώτων
σε σταυρούς.
Κι οι δεύτεροι πρωτόπρωτοι
χώρο θα οικονομούν,
να πειραματιστούν
νέοι ανεργομάχοι.
Αλλιώς, στο εξωτερικό,
εκεί πειράματ' αντέχουνε.

Και των σταυρών οι πρώτοι,
γνωρίζουν, δεν είναι πάντα
οι καλύτεροι.
Εμφάνιση, όνομα, λεφτά,
φιλίες, γνωριμίες,
σταυρούς-τους αυγατεύουν.

Ντροπή δεν είναι να πρωτεύεις
με πρωτόκολλα καλουπωμένη κούρσα,
 της κονσέρβας μια πρωτιά.
Το σημαντικό είναι
να κλείνεις τα αυτιά σου
στις ρωμαίικες του εφησυχασμού
σειρήνες των επάθλων,
και παίζοντας τον ρόλο σου
να πας για τον επόμενο,
αυτόγνωστα και ταπεινά.

Δίχως άγχος,
οι δεύτεροι, τα αουτσάιντερ
καραδοκούν,
πρωτόπρωτους
και άχαστους
μες στη ζωή τη θέση τους 
να πάρουν.

Και ζήτα τοτ' από φιλόπρωτα 
κανάλια, αν θυμηθούν,
αιτίες χαμένης πρωτιάς 
να φωτίσουν.

imgs





Σάββατο 29 Ιουνίου 2019

«Φεύγει το κύμα Κρήτη-Θεσσαλονίκη» (Πτήση 201)




♫ Φεύγει το κύμα Κρήτη-Θεσσαλονίκη,
καλούνται οι επιβάτες να επιβιβαστούν,
δίνοντας συναισθήσεις, παίρνοντας αναμνήσεις
ανθρώπων και τοπίων που θα αποχωριστούν.

Αυτή δεν είναι σαν τις άλλες,
που συνηθίζονται στιγμές,
ειν' η στιγμή που δοκιμάζει
την αντοχή σου για μια νέα
ζωή στα μέρη του Βορρά.

Φεύγουνε πλοία μεσ' από τα λιμάνια,
άνθρωποι θαλασσεύουν, κι άλλοι τους χαιρετούν,
δίνοντας συναισθήσεις, παίρνοντας αναμνήσεις
ανθρώπων και τοπίων που θα 'χουν φυλαχτές.

Αυτή δεν είναι σαν τις άλλες,
τις ρουτινιάρικες στιγμές,
ειν' η στιγμή που ένα δάκρυ
πασχίζει να γεμίσει πάλι
ανθρώπων θέσεις μας κενές.


Φεύγουν αεροπλάνα, τρένα και ρόδες,
άνθρωποι σχεδιάζουν, κι άλλοι τους βοηθούν,
δίνοντας συναισθήσεις, παίρνοντας αναμνήσεις
εικόνων που όμοιές τους δεν θα ξαναρθούν.



(@Αγάπη Χλωρού@Δημήτρη Περόντση)


Πτήση 201 απο Βουδαπέστη
διακόσια μπλε φωτάκια κι ένα πορτοκαλί
και τα διακόσια ένα με φέρνουνε σε σένα
που με περιμένεις πίσω απ’ το γυαλί

Εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους
είσαι απο εκείνα τα παιδιά
που μέσα στο μυαλό τους έχουν
ένα σπασμένο πύργο ελέγχου
κι ένα ραντάρ μες στην καρδιά

Πτήση 201 απο Βουδαπέστη
διακόσιες πεταλούδες κι ένα χρυσό πουλί
και τα διακόσια ένα με φέρνουνε σε σένα
που με περιμένεις πίσω απ’ το γυαλί

Πετάς κι εγώ μονάχα ξέρω
τι σ’ έχει κάνει να κρατάς
την πιο τρελή γραμμή πορείας
χωρίς μια ζωνη ασφαλείας
χωρίς να σκέφτεσαι που πας

Πτήση 201 απο Βουδαπέστη
διακόσιες μπαλαλάικες κι ένα μικρό βιολί
και τα διακόσια ενα με φέρνουνε σε σένα
που με περιμένεις πίσω απ’ το γυαλί

στίχοι Μαριανίνα Κριεζή
μουσική Λένα Πλάτωνος

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

Σερβιτόροι βιβλίων στο Παλάτι της Δημοκρατίας




Σε μια νοητή χώρα δούλευα σερβιτόρα βιβλίων στο Παλάτι της Δημοκρατίας. Οι πελάτες έστελναν μήνυμα-παραγγελία να τους βρω δανεικό, ή αγοραστό το τάδε βιβλίο, ή ακόμα να τους προτείνω απόσπασμα με βάση την ψυχική πάθηση, κατάσταση που περνούσαν. Περίμεναν σε ένα παγκάκι στον κήπο του Μεγάρου και τους έφερνα στο προκαθορισμένο ραντεβού το βιβλίο με το ποτό τους. Αν ήθελαν, μιλούσαμε. Ιδέα του ενοίκου του οικήματος. Αργότερα πρόσθεσε και σερβιτόρους σκίτσων και τραγουδιών.

Είχε έρθει εκείνη τη μέρα δημοσιογράφος από τον Σύλλογο Βλαμμένων Χωρών Από Παλαιάς Κοπής Προύδρους και Πρωθύπες, και ρωτούσε τον σπιτικάρη, ρωτούσε εν αρχή για τις νέες φράσεις, αν πριν αλλάξει ο κόσμος, πρέπει πρώτα να αλλάξουν και οι λέξεις.

- Γιατί Παλάτι της Δημοκρατίας, όπου κατοικεί ο Πρώτος Συνταξιούχος της Χώρας και κυβερνά με τον Πρώτο Βοηθό του;; (πρωθυπουργό, που αυτό ακριβώς σημαίνει), και εκτελεστήρι, μαθαίνω, αν συντονίζει γρήγορα τα υπουργεία του.

- Παλάτι, γιατί η ανάδυση του νέου δεν σβήνει αυτόματα το παλιό. Συνυπάρχουν για μεγάλο διάστημα. Στην πράξη είχαμε εναλλασόμενη κομματική μοναρχία. Ας το έχουμε υπόψη μας μέχρι στα πόδια του σταθεί το νέο το πολίτευμα...λανθάνει πισωγύρισμα. Συνταξιούχος, για να τονίσει ότι τινακάνηδες στην κρίση πρόγονοι ανέχτηκαν για καιρό τον πρώτο πολίτη της χώρας σε ρόλο γλάστρας. Ιστορική υπενθύμιση και ταυτόχρονα μία μου προσγείωση για να μην παίρνουν τα μυαλά μου αέρα.

- Οι συνταξιούχοι δεν είναι οι σοφότεροι πολίτες μιας χώρας;; πιο εύκολα παίρνουν αέρα του νέου τα μυαλά, παρά του γέρου.

- Οι συνταξιούχοι είναι εν δυνάμει οι βαθύτεροι επαναστάτες, γιατί δεν έχουν πλέον κηδεμόνες στο κεφάλι τους. Οι νέοι είναι εξαρτημένοι από τους μεγάλους. Στατιστικά να το πάρεις, πιο αυτόνομος είναι ο γέρος από τον νέο. Αρκεί βέβαια, οι συνταξιούχοι να έχουν διατηρήσει μνήμη της εφηβείας. Απ' την εξουσία πάντως να φυλάγεσαι, και γέρους ξεμωραίνει.

-  Πώς ανήλθες επ' αυτής;;

- Με διάλεξε η κοινή αποδοχή συμμετρικού ντεκόρ, αλλά μόλις μπήκα στο σπίτι και είδα τα βασιλικά της γλάστρας τα πρωτόκολλα, εδαιμονίστηκα. Θέλαν να με περιφέρουν σαν ανεύθυνο μοναρχίνι, κάτι κούκλες που κυκλοφορούσαν παλιότερα προβοκάτορες δημοκράτες, και να ρίχνω σιωπηρά τις ευθύνες στους από κάτω, ό,τι έκαναν και παλιά τα ελέω αίματος γλαστρόνια τους.

- Πώς σου προέκυψε η ιδέα να διασκευάσεις την εξουσία;;

- Ήταν προεκλογική περίοδος και όλα τα διχαστικά ομοιώματα που πρότειναν τα γραφεία γνωριμιών στον λαό για να ψηφίσει και να εγκρίνω, μου φαίνονταν προαιώνια, αιώνα του προηγούμενου. Τριγυρνούσα στον κήπο και βλέπω σερβιτόρο βιβλίων, του λέω την απόγνωση, μου λέει την παραπομπή. ''ΣΕ ΦΑΣΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ'', Ιστορίες [συν]εργασίας στην τάξη των γυμνασιακών μαθηματικών, Κατερίνα Καλφοπούλου, Εκδόσεις Τραυλός, Κεφάλαιο: Λογοτεχνία και Μαθηματικά, https://mathandliterature.blogspot.com/, σελ. 221. Εκεί φοιτητής μαθηματικών παίρνει θέση βοηθού σε έδρα Στοχαστικών Μαθηματικών στο Λονδίνο από τυχαία ερώτηση λογοτεχνίας σε διάλεξη. Τα πετυχημένα έθνη μοιάζουν, τα αποτυχημένα ξεχωρίζουν; Έτσι κάνοντας την αναγωγή ξεκινήσαμε μια διεπιστημονική επιτροπή, όπου σε πρώτη φάση νομικάριοι θα απαντούσαν σε πρόβλημα πληροφορικής, και πληροφορικάριοι σε πρόβλημα νομικής. Από κει βρήκαμε δέκα φοιτητές και κληρώσαμε ένα, για να γίνει ο πρωθυπουργός του μηνός. Τον επόμενο μήνα, άλλος πρώτος μου βοηθός. Η επιτροπή συνεχίζει διεπιστημονικά σε φοιτητές ιστορίας χημεία, σε γυμναστικής μουσική, σε εικαστικά φιλοσοφία, και πάει λέγοντας. Κάθε μήνα, κι άλλος μου βοηθός, συμπεράσματα εξάγουμε, συγκρίνουμε, πειραματιζόμαστε, δεν καθόμαστε άβουλοι σαν τινακάνηδες. Εφόσον το παλιό σύστημα σάπισε, το αλλάζεις, δεν το λιβανίζεις με τους ίδιους και τους ίδιους επαγγελματίες στέιτσμεν.

- Δεν υπήρξαν αντιδράσεις από παλαιοκομματικούς και γραφειοκράτες;;

- Συνέδραμε η απλή αναλογική, ξεφούσκωσε τους τσομπάνηδες των κομμάτων, και ο βουλευτής πολιτεύεται πλέον αυτόνομα από το κόμμα του, μας ρωτάνε, τους πείθουμε, τους ρωτάμε, μας πείθουνε. Και δεύτερον, το γεγονός ότι είμαστε 100 χρόνια σε επιτήρηση, αυτό βοήθησε να χαλαρώσουμε και να πειραματιστούμε. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε λεωφορείο με λογισμικό πρόβλεψης ατυχήματος. Τι θα κάνεις;; θα αφήσεις να οδηγεί συνέχεια ο ίδιος;; θα δοκιμάσεις όλους τους επιβαίνοντες, γιατί, τώρα έχεις το λογισμικό, αύριο μπορεί να χαλάσει.

- Δεν φώναζαν οι αντισυνταγματολόηδες;;

- Διαίρει, πείθε, ανακάτευε, και τρέχε αναβάθμιση. Προσθέσαμε και το εκατοστό πρώτο μπιτ. «Ο πειραματισμός επί του συντάγματος επαφίεται στη νοημοσύνη των Ελλήνων». Μέχρι και θεολόγοι συνέγραψαν, «το κατά γράμμα των νόμων αποκτείνει, το κατά πνεύμα ζωοποιεί».

- Του χρόνου λήγει η θητεία σου;; τι θα κάνεις;;

- Θα κατεβάσω δεκαρχία, δεκαπρόσωπη προεδρία. Μόνος με τη γυναίκα μου, δεν προλαβαίνουμε. Τώρα που δημοσιογραφίζομαι, τρέχει στις φυλακές, κάθεται στα θρανία  με μαθητές, πάει στις λαϊκές, παρατηρεί τις γειτονιές, τους δρόμους, τους ανθρώπους. Ό,τι θα κάνω αύριο κι εγώ. Μετά βρισκόμαστε και παρατηρήσεις ανταλλάζουμε, ψαχνόμαστε. Οι θεσμοί είναι για να τρέχουνε, όχι να καθρεφτίζονται.

- Βλέπω, κάνεις και εκδηλώσεις στο οίκημα. Μοιράζεις μέχρι και λεφτά και κίνητρα σε φτωχούς κι ακοινώνητους. Σου φτάνει η σύνταξη;;

-Υπάρχει τρόπος να βρίσκεις χρήματα. Βλέπεις αυτό το δεκαχίλιαρο;; είναι από πρόστιμα σε καναλάρχες που επιμένουν να μιλάνε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό. Ξηγημένα πράγματα. Η γλειπτική είναι για τους διψώντες την εμψύχωση. Ανάγκη εμείς δεν έχουμε.

- Το βράδι ποιοι παίζουν,  τι γιορτάζετε;;

- Παίζει το συγκρότημα «Ο θέλων φρούδος είναι, έστω έσχατος» και γιορτάζουμε την 28η Ιουνίου, τη μαθηματική μέρα του Ταυ - 6,28 το διπλάσιο του 3,14 - Πι, ο λόγος της περιφέρειας προς τη διάμετρο, Ταυ, ο λόγος της περιφέρειας προς την ακτίνα. Πριν τις μουσικές θα ξεκινήσει Βραδιά Στοχαστικών Εικαστικών. Θα κατεβάσω πρόταση ότι η διάμετρος συμβολίζει τον διεπιστημονισμό, τη διαπολιτισμικότητα, όπου το άτομο ξεκινά από το ένα άκρο της περιφέρειας για να συναντήσει στην άλλη άκρη το άγνωστο, όπως στο κεφαλαίο Θήτα. Αναγκαία συνθήκη πειραματισμού, η δίψα για το άγνωστο. Και όπως θα έλεγαν σε μοναστήρι του Πυθαγόρα.

Θείας αγνώστου θέλησης
θάλασσα το μυαλό μας,
άναψε φάρο στοχασμού

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

«Γίνε τζιτζικομέρμηγκας, παντός καιρού να είσαι!»


(Μηνυτήρια ανασκευή
για όποιον νεοέλληνα
βλασφημεί
αρχαία σύμβολα μουσικής
και αυτόνομης σκέψης)



Ξεθέρωσε ο καιρός, και ενώ ο Τζίτζικας βαλίτσωνε να φύγει καβάλα στα απόδημα πουλιά για του νοτιά τα μέρη, βλέπει τον φίλο του τον Μέρμηγκα στη λύπη βουτηγμένο. Πώς κι έτσι, ρε σύμψυχο, του λέει ο τραγουδιάρης. Ζημιά στην αποθήκη πάθαμε, του λέει το μυρμήγκι. Η περισσότερη σοδειά τζάμπα αποθηκιάστηκε. Τα πιο πολλά, πέτρες και ξύλα, δεν τρώγονται. Υπολογίζω πως 20% λίπος θα χάσουμε ετούτο τον χειμώνα. Είναι που ακολουθούσαμε πιστά τις εντολές γεροκουρκούτη αρχοντομέρμηγκα. Η αποθηκομανία μας να γεμίσουμε ήταν μεγαλύτερη από τον έλεγχο του εισοδήματος. Τώρα που κατεβάσαμε διακόπτη του τρεχάματος, τώρα το διαπιστώσαμε. Αν κάναμε διαλείμματα, κι ακούγαμε τραγούδια σου, μυαλό καθάριο θα 'χαμε.

Στη σιγουριά μη δένεσαι, του λέει ο τζίτζικας, πως κι έτσι πάντα με ασφάλεια θα βγάζεις τον χειμώνα. Βλέπεις, η φύση μου δωσε αυτόνομη παραγωγή απ' τον κορμί και την ψυχή μου. Είχα όμως πρόβλημα μεταφοράς για καλοκαίρι του νοτιά, γιαυτό την έβγαζα ξενούμενος στη μυρμηγκοφωλιά σου, φίλε κι ευχαριστώ σε. Με μετανάστες εγνωρίστηκα, λοιπόν, είδαν πως είμαι άκακο και φίνο εντομάκι, και πρότασή μου δέχτηκαν. Εσύ όμως από τη φύση σου πρέπει να διαφύγεις. Άνθρωποι σε λεν σαβουροκλέφτη και αποθηκομανή. Εξαρτάσαι από το περιβάλλον, το κλίμα. Και αν δεν έρθει του χρόνου άνοιξη, τι θα κάνεις;; πού θα βρεις τροφές πάλι να αποθηκιάζεις;; Διάβαζε, πιάσε, βάλε πρόγραμμα, να φτιάξεις εργαλεία, να στήσεις εργαστήρια, αυτόνομος να γίνεις. Ιδρώτας δεν σου λείβεται, και μέσα απ' την οργάνωση ταλέντους θα περάσεις. 

Εκείνη την ώρα έπαιζε ντοκυμαντέρ η «Τηλεόραση Παντός Ζώου στον Πλανήτη» και σύγκρινε Μυρμηγκοχώρα και Νέα Ελλάδα. Είχε τον τίτλο «Σπατάλη ενέργειας», πως, δλδ, και σε αυτό το κράτος τζάμπα εργάζονται, τζάμπα κουράζονται, δρόμους στρώνουνε, δρόμοι χαλάνε, καρπούς της γης παράγουνε, τους τα τρώνε οι μεσάζοντες, σε συνελεύσεις ώρες ρητορεύουνε, μα δεν συνεργάζονται, μαθητές, δάσκαλοι, υπάλληλοι με φόρτο μελετούν, ελάχιστα δημιουργούν. Αρχοντομέρμηγκες εκεί, αρχοντομέρμηγκες κι εδώ, την κρίση δια βίου διαχειρίζονται.

Στενάχωρα πράγματα, λέει, ο τζίτζικας. Ευτυχώς είμαι μουσικός, αρχοντοτζίτζικα στον σβέρκο μου δεν έχω, πατρίδα μου είναι όλη η γη, παγκόσμια η γλώσσα μου.

Μετά από μέρες, καθώς στην Αφρική προσγειωνόταν, άκουσε βαθύκρουστο τον αποβατήριο, ανακρεόντειο ύμνο του από την ελληνονιγηριανή κοινότητα των Λαγιδών στο Λάγος/λίμνη της Νηγηρίας (νη + γήρας) της χώρας δίχως γηρατειά. 

@@@@@@@

Μακαρίζομέν σε, τέττιξ,
ὅτε δενδρέων ἐπ᾽ ἄκρων,
ὀλίγην δρόσον πεπωκώς,
βασιλεὺς ὅπως ἀείδεις.

Σὰ γάρ ἐστι κεῖνα πάντα,
ὁπόσα βλέπεις ἐν ἀγροῖς,
ὁπόσα φέρουσιν ὗλαι.
Σὺ δὲ φίλος γεωργῶν,
ἀπὸ μηδενός τι βλάπτων.

Σὺ δὲ τίμιος βροτοῖσι,
θέρεος γλυκὺς προφήτης,
φιλέουσι μέν σε Μοῦσαι,
φιλέει δὲ Φοῖβος αὐτός,
λιγυρὴν δ᾽ ἔδωκεν οἴμην·

Τὸ δὲ γῆρας οὔ σε τείρει.
σοφέ, γηγενής, φίλυμνε,
ἀπαθής, ἀναιμόσαρκε·
σχεδὸν εἶ θεοῖς ὅμοιος.

@@@@@@@

Τζίτζικα ευτυχισμένε,
να 'χαμε τη χάρη σου,
πάνω στων δέντρων τα κλαδιά,
έχοντας πιει λίγη δροσιά,
τραγουδάς σαν βασιλιάς.

Άφου όλα ειν' δικά σου, 
όσα βλέπεις στους αγρούς, 
όσα τρέφουν τα δάση.

Σ' αγαπούν οι αγρότες,
κανένα δε βλάπτεις,
σε τιμούν οι θνητοί, 
του καλοκαιριού προφήτη.

Σ' αγαπάνε οι Μούσες, 
σ' αγαπά κι ο Απόλλων,
σου δωκε φωνή καμπάνα, 
γηρατειά δε σε αγγίζουν.

Σοφέ, γεννημένε στη γη, 
τραγουδιάρη δίχως πάθη 
και αίμα στη σάρκα.
Είσ' ένας μικρός θεός!


ΥΓ

Στην αρχαία Ελλάδα,
θα περνούσε από δικαστήριο,
όποιος άμετρα θα παπαγάλιζε
τις συκοφαντίες για τον
μικρό θεό της μουσικής,
είτε ως τεμπελχανά φτωχό,
είτε ως χαραμοφάη πλούσιο
(διασκευάζοντας Μιράντα Ξαφά...

Στη νέα Ελλάδα
και σεβασμός στις αξίες δεν υπάρχει,
και το στραβό και δίχαλο
μεγάλο θα το κάνουν,
για να 'χουνε δουλειά
αργοί αρχοντομέρμηγκες.
Του Αισώπου ο γνωστός μύθος
είναι η εξαίρεση, δεν είναι ο κανόνας
της αρχαίας τζιτζικολατρίας.

Αυτές δεν είναι τωρινές νεοελληνικές βλασφημίες

....σύμφωνα με νεοελληνικές παραδόσεις, ο τζίτζικας αδιαφόρησε να βοηθήσει την άρρωστη μητέρα του και εκείνη τον καταράστηκε ”όλο το καλοκαίρι να τραγουδά και το χειμώνα να ψοφά από την πείνα” ή ” να φωνάζει να φωνάζει και να σκα”!

Η μιζέρια της νεοελληνικής οικογένειας
πρέπει να μολύνει και τα πιο άκακα έντομα.

Δεν μπορεί να δεχτεί, να νιώσει
 ο ρωμαίικος ραγιαδισμός
την αυτονομία της μουσικής.

Μακάρι την Ελλάδα
 ζώα να κυβερνούσαν,
πιο άνθρωποι θα ήμασταν.

Δεν έχω πρόβλημα με τα μυρμήγκια,
δέχομαι ό,τι ηθικά πλεονεκτήματα έχουν.
Με τους τζιτζικόφοβους, όμως, 
δεν θα τα πάμε καλά.

Και στο τέλος οι δαχτυλοδείχτες
πετάνε και τη σπόντα,
για τον χαραμοφάη μουσικό,
που πέθανε από ναρκωτικά.

.....

Γίνε τζιτζικομέρμηγκας, παντός καιρού να πλέεις,
εκεί που άλλοι διχάζονται, λεύτερα να αναπνέεις!

Τα όνειρα των εργατών η μουσική στεριώνει,
γιατί μονάχα με ρυθμό η καρδιά αναφτερώνει.


Μακάριοί ἐστε μυρμηκοτέττιγες,

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019

«Ισχύς σου η ανία του λαού σου»




Πέσε, πέσε, αρχηγέ
απ' το προύκλογο μπαλκόνι
στην ανία του λαού σου
που βαριέται σαν παγώνι.

Πέσε να δουμε αν μπορείς
μες στον πολύ λαό σου,
πόσες ζωές από αυτούς
χωράνε στο μυαλό σου;

Να μετρηθεί η μνήμη σου,
ο επεξεργαστής σου,
σε κείμενο άγνωστο να δουν
πόση ειν' η αντοχή σου.

Του κόσμου ο ικανότερος
δεν είσαι, το γνωρίζεις,
και ούτε καν στο κόμμα σου.
Kαλύτερους σαπίζεις.

Ποζάρεις σαν το άγαλμα
εγείρεις τις αισθήσεις,
το 'χεις, στην κάμερα μιλάς
με ξύλινες ειδήσεις.

Κι αν είσ' ένα τρισβάρετο
στα μάτια του πολίτη,
ζητάς με εχθρού συσπείρωση
 σάπιο να σώσεις σπίτι.

Εσύ το κόμμα ίδρυσες,
συ πήρες δαχτυλίδι,
κι εσέ τσεπάτο όνομα
σου κλήρωσε γονίδι.

Χρόνο δεν έχω να τρυγώ
καλύτερος ποιος είναι,
τα πάνω τα πατώματα
έχουνε τις ευθύνες.

Όσοι καβάλα στις κορφές
τον τόπο καταπίνουν,
αυτοί να βρουν καλύτερους
ανθρώπους από κείνους.

Αν για την κρίση του λαού
δεν αμφιβάλλει ο τράγος,
 κοκόρου τρέφει σιγουριές,
συμβόλαια δεν παράγω.

Βαριέμαι το θεατρικό
πως οι λαοί βροντούνε,
οι βουλευτές καλύτερους
απ' εαυτούς να βρουνε.

Κι αν τρώνε οι ανάριστοι,
ελπίζω έξω από δω,
να έρθει αξιολόγηση
για άνοια βουλευτών.

Δεν με βολέ κι η εποχή
να πάω να ψηφίσω,
αντί η κάλπη στην ακτή
να 'ρθει και να το ρίξω.

Το καλοκαίρι οι εκλογές
να απαγορευτούνε,
θερμό κεφάλι επίφοβο
παίζει να το λουστούμε.

Αλλιώς, ας αγοράσουμε
λογισμικό απ' έξω,
να μη βαριέμαι να ψηφώ,
στο κινητό αντέχω!


img
https://segretssegrets.wordpress.com/2014/02/25/baaaaaaaaaaaa-the-story-of-cheaper-sheep/

«Κυανόδερμη Ενότητα»



Γιατί είσαι και συ στρουμφάκι,
και σε κυνηγά ο Δρακουμέλ,
κι ο Παπαστρούμφ δεν θα ζει για πολύ,
καλλιά σου να συνεργαστείς.

Αριστερά και δεξιά,
ξεγέλα την Ψιψινέλ,
απρόβλεπτη η ενότητα
της επιβίωσης.

Γιατί έχεις γαλάζιο δέρμα,
γιαυτό σε φοβούνται οι λευκοί,
μάγο με γάτα έστειλαν
χρυσό μας βλέπουν φαΐ.

Αριστερά και δεξιά
στρουμφ μόνα ψάξε να βρεις,
ο Παπαστρούμφ εγέρασε,



στρουμφοδιασκεύασμα
Βερτόλδου Βρέχτου

ἄνθρωπος ὤν
καὶ ἀνάγκη σοι τρέφεσθαι, 
ἀρχόντων λόγος παχύς,
ἀλλ' οὐδὲν ἔτι τρέφει σε.

διὸ καὶ ἐπ' ἀριστερά, 
ἔνθα ἡ σὴ τάξις ἵσταται ἑταῖρε,
στοιχήθητι τῷ Ἐργατικῷ Ἐνιαίῳ Μετώπῳ,
ἐργάτης καὶ σύ γὰρ εἶ ἐν τῷ μόχθῳ.

ἄνθρωπος ὤν
ἀπαρέσκει σοι ψυχὰς ἀνθρώπων πατεῖν,
κράτος κυρίων καὶ δούλων μισεῖς.

ἐργάτης ὤν
δίκαιον οὐχ εὑρήσεις
εἰ μὴ μόνον αὐτός
καρπὸν τῆς σὴς ἐργασίας 
θερίσῃς.

Τρίτη 25 Ιουνίου 2019

Στου Πλάτων το τσαντήρι αγαπούν τον μουσαφίρη


(Στον Αγάθωνα Ιερατίδη,
αλλιώς Εκρέμ Ιμάμογλου)


Γιατί ματώσανε
τα χέρια της
ξένα πουλιά
να τρέφει;;
Ω, γη της Ιωνίας,
κύλα στο κύμα,
στέριωσε του Εφέσιου
παντίρροο πατίνι.
Χρόνος τα πάντα ρει,
τα ακίνητα δεν συγχωρεί.


(έμπνευση από ιωνικό σκίτσο


Αν η μισή μου καρδιά 
στον Πόντο βρίσκεται,
η άλλη μισή
στο Αιγαίο πνίγεται.
Τραγούδια μαυροθαλασσίτικα
σε άσπρες θάλασσες σκορπίστηκαν.
Άκου τα κι έλα,
και αν είσαι ξένος ή γνωστός
κι αν νιώθεις άπιστος ή πιστός,
και αν σε λεν Ιμάμογλου,
Γκάζμεντ ή Αντετοκούνμπο,
έλα, έλα, ό,τι και να 'σαι, έλα,
στο μοναστήρι μας απόγνωση δεν θα βρεις,
ακόμα και αν χάσουμε
την τελευταία ελπίδα μας
 από τα ίδια λάθη.




Δίπλα στο παλαιό τζαμί στην Πλάκα βρίσκεται ο «τόπος συγκέντρωσης των ιατροφιλόσοφων που αναζητούν την εσώτερη γνώση», γνωστός ως το «τσαντίρι του Πλάτωνα».

Με αυτή τη φράση ο μεγάλος Οθωμανός περιηγητής του 17ου αιώνα, Εβλιά Τσελεπή, περιγράφει τους γνωστούς μας «Αέρηδες» (σ.σ. Ωρολόγιο του Κυρρήστου) στην Αθήνα. Εκείνα τα χρόνια το ρολόι μετετράπη σε τεκέ (σ.σ. τόπο προσευχής) των Δερβίσηδων, του Τάγματος των Μεβλεβήδων (άνθρωποι του πνεύματος και των γραμμάτων) και ονομαζόταν «τεκές του Μπραΐμη».

Τότε μάλιστα ο πύργος απέκτησε παράθυρα. Μέχρι το 1828 παρέμεινε στα χέρια των Δερβίσηδων θεωρούμενος ως «ιερός χώρος». Ακριβώς γι' αυτό και δεν άφησαν τότε οι Τούρκοι τον Ελγιν να ολοκληρώσει τα σχέδιά του, καθώς είχε ήδη καταστρώσει σχέδιο μεταφοράς ολόκληρου του κτιρίου στη Βρετανία!

Τη φράση «τσαντίρι του Πλάτωνα» δανείζονται και τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) ως γενικό τίτλο μιας σειράς συζητήσεων που διεξήχθησαν την Άνοιξη του 2019, σε συνεργασία με το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ).

1/3/2019: Cengiz Aktar, πολιτικός επιστήμονας, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Θέμα: «Μπορεί να θεωρηθεί η Τουρκία ακόμη ικανός υποψήφιος για ένταξη στην Ε.Ε.; Αλήθειες και προοπτικές για το μέλλον».

29/3/2019: Ilay Romain Ors, κοινωνική ανθρωπολόγος, δρ Παν. Harvard. Θέμα: «Αφίξεις από την Τουρκία στην Ελλάδα: παρελθόν και παρόν».

19/4/2019: Nazan Maksudyan, ιστορικός, Einstein Guest Professor Frei University Berlin. Θέμα: «Η Γενοκτονία των Αρμενίων και αφηγήσεις όσων επιβίωσαν».

31/5/2018: Μurat Issı, ιστορικός, δρ Παντείου Πανεπιστημίου. Θέμα: «Οι Κούρδοι στη Μέση Ανατολή: ιστορία και πολιτική».

14/6/2018: Şükrü Ilıcak, ιστορικός, δρ Παν. Harvard. Θέμα: «Το να είσαι Τούρκος στην Ελλάδα».