Τρίτη 12 Μαρτίου 2019

{ Άνοιξη, αγάπη μου, είπες, θα αργήσεις }


Άνοιξη, αγάπη μου, είπες, θα αργήσεις,
εσύ κοιμήσου και πόρτα μην κλείσεις.
Και σε περίμενα αργά μες στον Μάρτη,
γκρίζος με ήλιο, νοτιά και χαλάζι.
Ξάφνου, πρωί μου ανοίγεις την πόρτα,
και στο φιλί σου χτυπάς μια ροζ νότα,
αν το φιλί μας γεννήσει κορίτσι,
η εποχή όνομα θα του ντύσει.
Μια Ανοιξούλα θα τρέχει, θα λιάζει,
ένα Ανοιξάκι θα κλαίει, θα γελάει,
και τον χειμώνα χωρίς τη βεράντα
το σπίτι μας Άνοιξη θα έχει πάντα! :-)


Άραγε, ποιο θα είναι το πρώτο ελληνάκι/
ελληνίδα Άνοιξη;; Ποιος θα το βαφτίσει;;
που κάθε φορά που στο σπίτι θα μπαίνει
 «θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη;»
Ποια θαρραλέα γιαγιά θα τολμήσει;;

Έμπνευση από Αλβανικό τραγούδι του 1987,
στίχοι, Άρμπεν Ντούκα (Arben Duka)
μουσική, Βλαδίμηρος Κοτάνης (Vladimir Kotani)
πρώτη ερμηνεία, Κοσμάς Ντούσης (Kozma Dushi)
που στος τέλος ρωτάει το Αγόρι το Κορίτσι-Άνοιξη
«αλήθεια, η εποχή σου 'δωσε το όνομα,
ή, μήπως η Άνοιξη απο σένα το πήρε;»

και επειδή μαζεύτηκαν κάμποσα
αλβανικά αιθέρια, φυσικά και περίεργα ονόματα,
που με ενθουσιάζουν,
κάνω την ανάλογη ενδεικτική παρένθεση


Θηλυκά

Pranvera (Άνοιξη, «κοντοκαλόκαιρο», 
κοντά στο καλοκαίρι)
((στις λατινογενείς Prima Vera, 
το πρώτο έαρ/άνοιξη/καλος καιρός))
 Vera (καλοκαίρι, vera και το κρασί)
Lulvera (λουλουδοκαλόκαιρο)
Fjolla Νιφάδα (κοσοβάρικο, εκεί χιονίζει καλά)
Blerina, Blerta  Ανθή, Ανθία, Πρασινούλα
Shqiponja Αετίνα
Luana Λιονταρίνα
Flutura Πεταλούδα
Drita Φως,
(σαν να λέμε μια γυναίκα Λάμψη,
όπως στα λατ. θηλυκό το Lux)

Αρσενικά

Ermal  Αέρας βουνού 
Sajmir – (sa i mir)  Πόσο καλός 
Zef  Σήφης (Josef) (θυμίζει το Ω, Ζευ)
Astrit αστρίτης, φίδι (ελλ.)
Helidon Χελιδόνι (ελλ.)

Τόσα που μαζεύονται, ένα βιβλίο
δεν θα αρκεί για τα αλβανικά προσωπικά ονόματα.
Αιτίες, η αλβανική αναγέννηση/εθνική αφύπνιση,
εν πολλοίς, ο χοτζεϊκός κομμουνισμός,
(ενδεικτικό το τριώνυμο Marenglen < Marx-Engels-Lenin),
η μετανάστευση, και πιθανά χάσματα γενεών.


Άλλη φορά, βρε Άνοιξη, έτσι και μου αργήσεις,
θα ονομάζω Άνοιξη όποια μου τραγουδήσει.


Sonte më the.
Aπόψε μου πες.

Unë do vonohem
Εγώ θα αργήσω.

Ti fli  
Εσύ κοιμήσου 

por derën mos e mbyl.  
μα την πόρτα μην κλείσεις. 

Dhe unë të prita deri vonë 
Και εγώ σε περίμενα μέχρι αργά

dhe shok u bëra me një yll.
 κι έγινα φίλος μ' ένα αστέρι.

Befas herët m'u hap dera,
Ξαφνικά, νωρίς μου άνοιξε η πόρτα

hyre ti më the
μπαίνεις εσύ και μου λες

ήρθε η άνοιξη!
 erdhi pranvera!

Ty edhe pranverën ju kam pritur 
Εσένα και την άνοιξη σας περίμενα

të më vini pa trokitur
 να μου 'ρθείτε χωρίς να χτυπήσετε


Si dy motra pranë më rrini;
Σαν δυο αδερφές κοντά μου στέκεστε

 ju të dyja veç një emër kini.
εσείς οι δύο μόνο ένα όνομα έχετε.

ndaj nga njëra tjetra s'ju ndaj unë; 
Γι' αυτό εγώ δε σας ξεχωρίζω

s'di se kë dua më shumë.
δεν ξέρω ποιάν αγαπώ πιό πολύ.

Sot më solle ti edhe Pranvera 
Σήμερα μου έφερες εσύ και η άνοιξη

një lendinë të blertë tek dera
 ένα πράσινο λιβάδι στην πόρτα

Ty të shikoja dhe mendoja,
Εσένα έβλεπα και σκεφτόμουν

dhe zëri i zemrës si nje fllad më foli
 και η φωνή της καρδιάς σαν αεράκι μου 

Vertet kjo stinë ta dha emrin?!
αλήθεια,αυτή η εποχή σου δωσε το όνομα

Apo emrin ty ta mori?!
 ή το όνομα απο σενα το πήρε;




Μπράβο στην ορχήστρα!
Αφροαμερικάνικο, Αλβανικό Νέο Κύμα! :-)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου