Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Κρήτη, πολλά μου ρόγιασες


Κρήτη, πολλά μου ρόγιασες, κανίσκια και πανέρια,
μ' αστόχαστα τ' ασώτεψα και φύγα μου απ' τα χέρια.
Και τώρα που 'φταξε ο καιρός το χρέος να πλερώσω,
θωρώ, δεν έχω τίποτα δικό μου να σου δώσω.
Λίγα λουλούδια μοναχά, πάλι απ' τα δικά σου
που μάζεψα σαν ήρχομου στα πατρογονικά σου.
Και στα 'φερνα πασίχαρος, φρέσικα και δροσάτα,
μα πέρασα κακοτοπιές και 'πέσα μου στη στράτα.
Κι αν ήταν ώρα ταχινή, να 'χω καιρό να τρέξω,
θα γύριζα στην οξοχή άλλα να σου μαζέψω.
Μα βράδιασε και μόχριασε κι η μέρα μπλιό μισεύγει
κι ο τόπος κακοτράχαλος και ποιός να τα γυρεύγει.
Γι' αυτό κι εγώ σου μάζωξα, πριχού να βγουν τ' αστέρια,
ό,τι μπροστά μου βρέθηκε, μην έρθω μ' άδεια χέρια.

Φαιστός, 6 Ιουλίου 2012
Στίχοι: Κωστής Φραγκούλης
Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
Τραγούδι: Σαβίνα Γιαννάτου, Τάσης Χριστογιαννόπουλος
Κωστής Αβυσσινός, Γιάννης Ιδομενέως, Ειρήνη Δερέμπεη, Αλεξάνδρα Βεργαδή
Μεταφόρτωση αρχείου: Αλέξανδρος Καψοκαβάδης

3 σχόλια:

  1. Μην περπατάς, μην περπατάς μαζί μου
    να μη σε γράψουνε
    με ξέρουνε στην πιάτσα
    και θα σε κάψουνε

    Περπατά το κατόπι πάνω στα βήματα
    εγώ από σένα φως μου δε θέλω χρήματα
    εγώ από σένα φως μου δε θέλω χρήματα

    Γυρνάω και σε βλέπω
    και αναστατώνομαι
    αν είσαι όπως δείχνεις
    εγώ σκοτώνομαι

    Δεν θέλω να μας δούνε, μισώ το μάτι τους
    εγώ ποτέ δεν είπα για το κρεβάτι τους
    εγώ ποτέ δεν είπα για το κρεβάτι τους

    Περπατά κι ακόλουθα, μάθε το σπίτι μου
    να έρχεσαι μονάχος, αποσπερίτη μου
    κι όταν χτυπάς την πόρτα μες τα μεσάνυχτα
    τα παραθύρια μου όλα θα 'ναι ορθάνοιχτα.

    http://www.youtube.com/watch?v=Y2I7tV5wkAg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όλα εδώ χάμου ψεύτικα.
    Δε σ’ έζησα, ονειρεύτηκα,
    μαύρη ζωή, όλη πίκρα.
    Μα θα χαρώ σε, λευτεριά,
    αιώνια αλήθεια κι ομορφιά,
    σαν θα περάσω αντίκρα.


    stixoi

    ΑπάντησηΔιαγραφή