Γενοβέφα (ηπειρώτικη πατινάδα)

επειδή πατινάδα σε μινόρε σπανίζει

με ενημέρωσε η Ροδιά που πασχαλίζει 

(από το Μουσικό Μποστάνι)

 ~ Η Γενοβέφα (Geneviève de Brabant), ηρωίδα λαϊκού μύθου που ήταν πολύ διαδεδομένος και αγαπητός σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης από το μεσαίωνα μέχρι ακόμη και τις μέρες μας, αντιπροσωπεύει την αγνότητα που τη συκοφαντούν αλλά που, στο τέλος, θριαμβεύει. Ήταν η όμορφη κόρη του δούκα της Βραβάντης και γυναίκα του στρατιωτικού άρχοντα των Τρεβήρων (Trier), πυργοδεσπότη Ζιγφρίδου (Siegfried), που όταν έφυγε για τον πόλεμο την άφησε μόνη της για αρκετό καιρό. Ο Γκόλος (Golo), ένας από τους αυλικούς που την αγάπησε χωρίς ανταπόκριση, τη συκοφάντησε με αποτέλεσμα να την οδηγήσουν στο δάσος με το παιδί της, που είχε στο μεταξύ γεννηθεί, για να τους σκοτώσουν. Αλλά οι δήμιοι τη λυπήθηκαν και την άφησαν στο δάσος, όπου έζησε πολλά χρόνια μαζί με το γιο της σαν αγρίμι. Από κάποιο τυχαίο γεγονός όμως, αποκαλύφθηκε η συκοφαντία του Γκόλου που τον σκοτώνουν, ενώ η Γενοβέφα επιστρέφει θριαμβευτικά στον πύργο της.

 ~ Γαμήλια πατινάδα σε τετράσημο αργό δεξιοτεχνικό οργανικό σκοπό, που στο δεύτερο μισό του γίνεται γρήγορο. Η αστική επίδραση στο ύφος του και η ονομασία του, υποδηλώνουν ότι πιθανότατα να προέρχεται από κάποια δυτική σύνθεση, που αναπροσαρμοσμένη αφομοιώθηκε και αγαπήθηκε από τους Πρεβεζάνους. Άποψη που συμμερίζονται πολλοί μουσικοί. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το κομμάτι, διασκευή ιταλικής οπερέτας, πέρασε από τα Επτάνησα στην Πρέβεζα και από εκεί στα Γιάννενα και στα αστικά κέντρα της Ηπείρου. Η πρώτη εκτέλεση πιθανότατα ανήκει στο Νίκο Τζάρα. H Γενοβέφα χορεύεται σε όλη σχεδόν την Ήπειρο στα βήματα του συρτού στα δύο.