Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Greek τ (tau) and Old Spanish x (sh) try hard in Maths


(wiki/Pi) Proponents of a new mathematical constant tau (τ), equal to two times π, have argued that a constant based on the ratio of a circle's circumference to its radius rather than to its diameter would be more natural and would simplify many formulae. (My conversion to Tauism, π is wronghttp://tauday.com/) While their proposals, which include celebrating 28 June as "Tau Day", have been reported in the media, they have not been reflected in the scientific literature. (bbc.co.uk/news/science-environmentwiki/Talk:Tau(2π)pi manifesto vs tau

Pi (π) symbol originates from the words periphery or perimeter. What does tau mean?  I guess τομή, intersection, incision, ratio....or Turn (geometry)....hm, one-legged τ resembles two-legged π...so, 2π would suit far better to be symbolized with two-pied m, which is also the italic lowercase form of cyrillic Te.
Let's see another viral, variously e-circulated, math-letter....

http://www.ted.com/talks/lang/el/terry_moore_why_is_x_the_unknown.html http://www.ted.com/speakers/terry_moore.html —I was told that the Arabic mathematicians used to put شيء 'something' as a variable. How a variable would be represented in Arabic? —Indeed, we use shin letter س as a variable (in maths, physics and chemistry). http://forum.wordreference.com/showthread
According to the Oxford English Dictionary (2nd ed.):
"There is no evidence in support of the hypothesis that the variable x is derived ultimately from the mediaeval transliteration xei of shei "thing", used by the Arabs to denote the unknown quantity, or from the compendium for L. res "thing" or radix "root" (resembling a loosely-written x), used by mediaeval mathematicians." (wiki/X) In mathematics, x is commonly used as the name for an independent variable or unknown value. While it is widely believed that the usage of x to represent an independent or unknown variable can be traced back to the Arabic word šay' شيء = “thing”, there are no sources to support this claim. Modern tradition of using x to represent unknowns was started by Rene Descartes in his La geometrie, 1637. (Source: A History of Mathematical Notations by Florian Cajori)
/ʃ/: was represented by the letter ⟨x⟩ (pronounced like the English digraph ⟨sh⟩
e.g. old: dexar (ʃ), modern: dejar (x), portuguese: deixar (ʃ) old sp./port: oxalá, modern sp: ojalá (cf. arabic inshallah)
άηχο υπερωικό τριβόμενο (voiceless velar fricative, ' x ' ) χαρά, χώμα, spanish ojo
άηχο ουρανικό τριβόμενο (voiceless palatal fricative, ' ç ' )  χιόνι, χέρι, english hue
άηχο παχύ συριστικό τριβόμενο (voiceless palato-alveolar sibilant, ' ʃ '  ) 
share, shampoo, ship
X was pronounced [ʃ], as it is still currently in other languages of Iberia, Portuguese, Galician, AsturianCatalan and Basque. Later, the sound evolved to a hard [x] sound. In modern Spanish, the hard [x] sound is spelled with a j, (e.g. reloj)  or with a g before e and i, (e.g. gente, giro), though x is still retained for some names (e.g. México/Mejico, Oaxaca/OajacaXerez/Jerez). Now, X represents the sound [s] (word-initially e.g. in greek words as xilófono (silófono) and xenofobia (senofobia), or the consonant cluster [ks] (e.g. oxígeno, examen). Even more rarely, the x can be pronounced [ʃ] as in Old Spanish in some proper nouns such as Raxel (a variant of Rachel), Uxmal (Mayan city).
Non-Iberian Romance languages sharing also the consonant /ʃ/: French: chat > cattus, Italian: uscire > exire, Romanian: șarpe > serpens. Palatalization was one of the most important processes affecting consonants in Vulgar Latin. Το βίντεο γνώρισα από σχόλιο στου Σαραντάκου σε μαθηματική συζήτηση, και έτσι θυμήθηκα και ένα παλιότερο από την ανάρτηση για το εξάξω:  "Τόσα ξι μαζεμένα δεν είχαν ούτε οι προκολομβιανοί πολιτισμοί της Ν. Αμερικής". Όλα αυτα τα x, λοιπόν, στα μεσοαμερικάνικα τοπωνύμια προφέρονται ʃ στην τοπική γλώσσα και x στα ισπανικά, όπως την Οαχάκα, που γνωρίσαμε από τους ζαπατίστας. Την αρχαία προφορά του x ως sh, είχαμε δεί και παλιότερα στα σεφαραδίτικα, Porque llorax Blanca Nina?  Ώστε, πως κάποτε στο μεσαίωνα οι ισπανοί, που είχαν ήδη  x (sh), δανείστηκαν το ελληνικό χ για να αποδώσουν το αράβικο shin, μόνο ως χιουμοριστικό ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί. Αν τύχαινε, πάντως, σε Κύπριους ή Κρητικούς να μεταγράψουν την άγνωστη μεταβλητή του shin, έτσι ακριβώς, όπως οι Ισπανοί, θα επέλεγαν το χι με το ʃέριν και τη ʃέρα στην καρδιά :-). Ενώ οι υπόλοιποι Έλληνες θα έβαζαν το σ ή ς, δεν λένε προφίσιενσυ αντί για προφίχιενσυ;-)...μα και οι Άγγλοι το s από το something, που λέει στο βίντεο, από τη στιγμή που έπρεπε να αποδοθεί με ένα μόνο γράμμα.
So, x is wrong! s is right! 
let a new campaign arise
.......  P.S. Ιt is also noteworthy that "xenos", ξένος, is the Greek word for unknown, stranger, guest, or foreigner, and that might explain the reasons Europeans used the letter x to denote the "unknown” in algebraic equations.  (Dr. Ali Khounsary Δρ Αλι Χουνσαρυ) 

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Kickass Music Quiz - Τζαμάτο Μουσικό Τίτουτείν

Quiz = lat. quis est? = eng. who is? =
τίς ἐστί; -> να παίξουμε τίσεστί (κουίζ)
ή τί τοῦτ' ἐστί; -> τίτουτεστί 
ή τί τοῦτ' ἦν; (τί τούτο ήταν) -> τίτουτήν 
και τέλος, τί τούτο είναι; τίτουτείν στα νέα ελληνικά

...με αφορμή την φευγάτη Εορτή Μουσικής (Fête de la Musique, 21 Ιουνίου)

C l o s e    y o u r   e y e s   a n d    n a m e   i t
audible, researchable lists 
ακροάσιμες, ερευνήσιμες λίστες με τα κορυφαία 100 
και 200
kickassclassical.com/classical-music-popular-famous-best-top-200-list
(top 300, not audible at the moment, work in progress)
kickassclassical.com/classical-music-popular-famous-best-top-300-list
διασημότεροι συνθέτες, με αναφορά και φωτογραφία του κινηματογραφικού έργου,
με το οποίο έγινε ευρύτερα γνωστή στο κοινό η μελωδία του.
kickassclassical.com/classical-music-popular-famous-best-composers.
και δημοφιλή κινηματογραφικά ακουστικά θέματα
kickassclassical.com/instrumental-theme-music-popular-famous-best
όπου και τρία ελληνικά Chariots of Fire, Misirlou, Zorbas.
(...μόνο που ονομάζει τη Μισιρλού αράμπιαν-αλαδδίν και τον Ζορμπά γκύψι-γκρηκ·
παρομοίως και τη ρωσική Καλίνκα γκύψι-ράχιαν)
..................

και τί σημαίνει, λοιπόν, η αμερικανιά kickass (kick butt)..

Your music kicks ass =  η μουσική σου τα σπάει, δεν παίζεται ("ξεσηκώνει, δέρνει, την ανία παίρνει") ("δίνει μια στον πισινό, σε πετά απ' το καθισιό") ("πυγο/γλουτολακτική, λακτιστική στην πυγή"),
Kickass/kick-ass music = τζαμάτη, γαμάτη (fucking great), άπαιχτη, ξεσηκωτική, τέλεια, υπέροχη.
kick-ass foreign policy = επιθετική, σκληρή, δυναμική, αποτελεσματική, ("που κόβει κώλους"), λακτιστική στην πυγή του εχθρού εξωτερική πολιτική.
Think Big and Kick Ass in Business and Life = Σκέψου μεγαλόπνοα (με μεγάλες ιδέες, κάνε μεγάλα σχέδια) και σκόραρε (πέτυχε) στις δουλειές και τη ζωή.
time to kick ass and take names =  καιρός να επιβληθούμε/δείρουμε και να τους πάρουμε τα ονόματα, την τιμή, την φήμη, (τα σώβρακα)  just a greekism -> time to kick ass and take underpants.                                                  και επιφώνημα kickass κατά το fuck yeah!

....αντίθετα με τα παραπάνω λαϊκίστικα,
έτσι θα ήθελε να παρουσιάσει την κλασική του μουσική ένας ευρωπαίος....


Για την ευγενή ψυχή η κλασική μουσική, οι καλές τέχνες (fine arts) είναι ιερό στοιχείο της πνευματικής και πολιτιστικής ταυτότητας, ενώ ο λαός λέει: καλές και ωραίες οι τέχνες αλλά γιατί να μην εκλαϊκευτούν με λακτιστική στην ακαδημαϊκή πυγή διαφήμιση;

Το βίντεο από τον αμερικάνο φιλόσοφο Larry Sanger, συνιδρυτή της wikipedia, που νωρίς, το 2002, αποχώρησε, γιατί ήθελε ένα πιο κλειστό, φιλτραρισμένο εγχείρημα, όπου τον πρώτο λόγο θα έχουν οι ειδικοί. To 2004 συνόψισε τις θέσεις του με το άρθρο Why Wikipedia Must Jettison Its Anti-Elitism (Γιατί η βικιπαίδεια πρέπει να ξεφορτωθεί τον αντι-ελιτισμό της). Το 2006 ίδρυσε την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Citizendium. Του απάντησε ο Clay Shirky: An "expert Wikipedia" won't work. Έγινε μέχρι και συνοπτικό, αμφίπλευρο βικιδοκίμιο Wikipedia:Anti-elitismAnti-elitism at Wikipedia is at the root of both its biggest problems and its greatest strengths.

Πάντως ένα στούμπικο άρθρο Classical music in popular culture, η wiki το διέγραψε. Σε ένα άλλο πεδίο θα μπορούσε να επιβιώσει και να βελτιώνεται. Για τους "κλασικιστές'' όμως αυτά είναι τρίβια, δευτερεύοντα, λαϊκά τετριμμένα, κοινά, πεπατημένα, τριοδίτικα/trivial. Το μόνα άρθρα συνθετών in popular culture που υπάρχουν μέχρι τώρα είναι του Νορβηγού Edvard Grieg και του Βρετανού Arthur Sullivan...το συνδυαστικότερο και γενικότερο στην εγκυκλοπαίδεια, είναι και δυσκολότερο...

Two Classical Musics 
Maybe we need two classical musics. Classical-A is exclusive, hardly available to the masses. For Elite Access, you must pony up, dress up, and pay up. Anyone who learns this club’s secret handshake is far above average. They are exceptional human beings with exceptional taste. 
Classical-B provides hip, fun, interactive entertainment presented in user-friendly formats. The only audience these events discriminate against are ultra-snobby stuffed shirts, who eat caviar while wearing a monocle on their yacht. Of course, Classical-B still features extraordinary virtuosity, beauty, and many other unique dimensions its creators can access. But this is first and foremost an art of the people.


Ας φανταστούμε, λοιπόν, ελληνικό ιστότοπο για την κλασική μουσική με τίτλους όπως "τζαμάτη μουσική που τα σπάει".  Θα λέγαμε, μας κοροϊδεύει ο τύπος; εμείς περιμέναμε να ακούσουμε σουξέ και ροκιές, όχι να κοιμηθούμε! Μα και ο αμερικάνος μπορεί να λέει Beethoven kicks ass, αλλά το kickass music,songs τί είναι;...από εδώBy kickass, I mean like songs that energize you and make you say **** yea this song ROCKS.

και ένας αμερικάνος, λοιπόν, θα ξαφνιαζόταν από το kickass classical music, οπότε εκλαϊκευτικά και διαφημιστικά, είναι πετυχημένος ο τίτλος, αλλά θυμίζει και αυτή τη μεταλλική διασταύρωση.


Τέτοιου είδους αποσπασματική, ταχυφαγική απομνημόνευση (φαστφουντάδικη γνώση) πιθανόν να ενοχλεί τους ειδικούς. "...αν είναι αφορμή να εμβαθύνεις ερωτικά στα ενδότερα, καλώς, αν είναι μια ξεπέτα, ένα πασάλειμα, κατακριτέα η εντυπωσιοθηρική μέθοδος και η γνώση της στιγμής"...just fun trivia quizzes....

...σαν να μου φαίνεται πως είχα διαβάσει στο βιβλίο Μουσική για τις Μάζες του Μίκη Θεοδωράκη, ότι πρέπει ο μαθητής, εξεταζόμενος, από μερικές νότες, να ανακαλεί στη μνήμη το όνομα του έργου και του συνθέτη. Και ο Θεοδωράκης ήταν με τις μάζες, όχι με την ελίτ.

Για αυτοσχέδια παιχνίδια γνώσεων, λοιπόν, στο σπίτι, τηλεπαιχνίδια, ραδιοπαίγνια, και σχολικές εξετάσεις (προφορικές ή γραπτές, με ακουστικά για κάθε εξεταζόμενο μαθητή...αυτό θα κοστίζει όμως...οπότε καλύτερα η κατ' ιδίαν, ή κατά μικρές ομάδες, χρονοβόρα προφορική εξέταση)

Movie soundtrack, quid est?

Υ.Γ. 
τίτουτήν από retromaniax
Πως λεγόταν το μουσικό εκείνο τηλεπαιχνίδι που ο παρουσιαστής ρωτούσε τους διαγωνιζόμενους πόσες νότες ήθελαν, κι εκείνοι απαντούσαν από μία έως τρεις; Κατόπιν ο πιανίστας έπαιζε τις νότες αυτές και ο διαγωνιζόμενος προσπαθούσε να βρει το ελληνικό τραγούδι. Όσο περισσότερες οι νότες, τόσο λιγότεροι οι βαθμοί άμα το έβρισκε. 

Η ίδια ερώτηση, εκ παραδρομής, και στο musicheaven, όπου σχολιάζεται το άρθρο Η ευφυΐα της μουσικής αντίληψης/Music of the Hemispheres του γνωστικού νευροψυχολόγου Daniel Levitin.
Popular performers or groups, Dr. Levitin argued, are pleasing not because of any particular virtuosity, but because they create an overall timbre that remains consistent from song to song. That quality explains why, for example, I could identify even a single note of Elton John’s “Benny and the Jets.” 
Ο Levitin θεωρεί ότι τα διάσημα συγκροτήματα έχουν τεράστια επιτυχία όχι λόγω της ιδιαίτερης δεξιοτεχνίας τους αλλά επειδή αναπαράγουν συγκεκριμένο ηχόχρωμα, που παραμένει σταθερό από τραγούδι σε τραγούδι. Αυτός είναι και ο λόγος που είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τα τραγούδια από μια και μόνο νότα.
*Η έκφραση "αναγνωρίζω το τραγούδι από την πρώτη ή από μία και μόνο νότα" είναι σχήμα λόγου. Ρεαλιστικότερο είναι ''...από τα πρώτα (μουσικά) μέτρα" ή έστω από το πρώτο δευτερόλεπτο, όπου μπορεί να χωρέσουν περισσότερες νότες, και όσο μοιάζει, μοιράζεται γραμμές με άλλα κομμάτια, τόσο περισσότερο χρόνο χρειαζόμαστε για να απαντήσουμε στην ερώτηση Quid est? Τίτουτείν;

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Ελληνογερμανικό Κρασί και Μπάλα Διαφημιστική

LocomondoΛοκομόντο (Bahnhof-Langendreer, Bochum 2011)
Griechischer Wein (Κέρνα κρασί) 1974
Music: Udo Jürgens (from Austria) Lyrics: Michael Kunze (from Prague)
(πρώτα εμπνεύστηκε τη μουσική στη Ρόδο το 1972,
 και μετά στη Γερμανία τους στίχους)


Es war schon dunkel, als ich durch Vorstadtstrassen heimwärts ging.
Ήταν ήδη σκοτεινά, όταν από τον προαστιακό δρόμο για το σπίτι πήγαινα.
Da war ein Wirtshaus, aus dem das Licht noch auf den Gehsteig schien.
Εκεί υπήρχε μια ταβέρνα, απ' όπου το φως ακόμα απ' το πεζοδρόμιο φαινόταν.

Ich hatte Zeit und mir war kalt, drum trat ich ein.
Είχα περίσσο χρόνο, κρύωνα, για αυτό και μπήκα μέσα.

Da saßen Männer mit braunen Augen und mit schwarzem Haar.
Εκεί κάθονταν άντρες με καστανά μάτια και μαύρα μαλλιά.
Und aus der Jukebox erklang Musik, die fremd und südlich war.
και από το τζούκμποξ ηχούσε μουσική, που ξένη και νότια ήταν.
Als man mich sah, stand einer auf und lud mich ein.
Μόλις κάποιος με είδε, σηκώθηκε πάνω και με προσκάλεσε.

Griechischer Wein ist so wie das Blut der Erde.
Ελληνικό κρασί είναι όπως το αίμα της γης.
Komm schenk dir ein,
Έλα κέρνα και εσένα
Und wenn ich dann traurig werde, liegt es daran,
και αν θα μελαγχολήσω, είναι γιατί
Daß ich immer träume von daheim, du mußt verzeihen.
πάντα ονειρεύομαι την πατρίδα, πρέπει να με συγχωρείς.

Griechischer Wein und die alt vertrauten Lieder,
Ελληνικό κρασί και τα παλιά γνώριμα τραγούδια
Schenk nochmal ein,
Κέρνα πάλι
Denn ich fühl die Sehnsucht wieder, in dieser Stadt,
Γιατί νιώθω ξανά νοσταλγία, σε αυτήν την πόλη
Werd ich immer nur ein Fremder sein und allein.
θα είμαι πάντα απλώς κάποιος ξένος και μόνος.

Und dann erzählten sie mir von grünen Hügeln, Meer und Wind.
και τότε μου μίλησαν για πράσινους λόφους, αγέρα και θάλασσα.
Von alten Häusern und jungen Frauen, die alleine sind.
για παλιά σπίτια και νέες γυναίκες, που μόνες τους είναι.
Und von dem Kind, das seinen Vater noch nie sah.
και για το παιδί, που τον πατέρα του ακόμα δεν είδε.

Sie sagten sich immer wieder, irgendwann geht es zurück.
έλεγαν πάντα πως κάποτε θα γυρίσουν
Und das Ersparte genügt zu Hause für ein kleines Glück.
κι οι οικονομίες τους θα αρκούν στο σπίτι για μια μικρή ευτυχία.
Und bald denkt keiner mehr daran, wie es hier war.
και σύντομα κανείς πια δεν θα θυμάται, πώς κυλούσε εδώ η ζωή.
(Gr Wein...)

Από εδώ και οι στίχοι στα ελληνικά,
από ποιόν και πότε  τραγουδήθηκαν δεν βρίσκω.

Αυτοί που πήρανε τον δρόμο για την ξενιτιά
Αυτοί που ήρθαν απ' το Νότο μεσ' την καταχνιά,
φέραν κρασί για να το πιουν μεσ' τη σιωπή.


Μ' αυτούς παρέα πίνω απόψε και αναπολώ,
τα μαύρα μάτια τους κοιτάζω και μελαγχολώ. 
Μ' αυτούς μαζί δώσ' μου καρδιά να πιώ κρασί.


Κέρνα κρασί απ' την Ελλάδα φίλε. 
Κέρνα κρασί, είναι το αίμα, φίλε,
που βγάζει η γη, 
είναι η καρδιά σας η ζεστή. 
Κέρνα κρασί.
Κέρνα κρασί απ' την Ελλάδα φίλε. 
Κέρνα κρασί. Στη μοναξιά σου φίλε 
κι εγώ μαζί. Δώσ' μου να πιώ πούχω 
καημό και πονώ.


Μ' ένα τραγούδι που μιλάει για επιστροφή
και με τον ήλιο της πατρίδας μέσα στην ψυχή,
κερνούν κρασί κι εγώ τους δίνω μιά ευχή:


Όταν μιά μέρα στη ταβέρνα δεν σας ξαναδώ,
θα μπω στο τραίνο για το Νότο, δε θα κρατηθώ.
Θάρθω εκεί κι απ' την πηγή θα πιω κρασί. 


Κέρνα κρασί ...


Spanish version by Jose Velez

....πώς μπήκε όμως το άσμα στις ειδήσεις και στην πρόσφατη πολιτική επικαιρότητα;....

....Υπό τους ήχους του τραγουδιού «Ελληνικό κρασί» έξω από την ελληνική πρεσβεία στο Βερολίνο, στην οδό Γιέγκερμαϊστερ, εκδηλώθηκαν την άνοιξη 2010 τα πρώτα σκιρτήματα του γερμανικού Πάρτι Τσαγιού με το όνομα: «Δράση - σταματήστε την αριστερή στροφή». Σαράντα άτομα συμμετείχαν στη διαδήλωση διαμαρτυρίας. Με την ολοκλήρωσή της οι συμμετέχοντες βάδισαν ως το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών κι έριξαν στον δρόμο ελληνικό κρασί κι ελιές, όπως παλιότερα οι Αμερικανοί ιδρυτές του Tea Party έριχναν αγγλικό τσάι στο λιμάνι της Βοστώνης.

Έναυσμα για την αναζωπύρωση της συζήτησης περί δημιουργίας γερμανικού Πάρτι Τσαγιού αποτέλεσε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί φορολογούμενοι αρνούνται να συνδράμουν τις προσπάθειες ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας: «Ελληνικό κρασί; Ναι ευχαριστώ. Ελληνικά χρέη; Οχι ευχαριστώ» είναι το σύνθημά τους. Αυτή τη δυσφορία εκμεταλλεύονται οι εμπνευστές του γερμανικού Tea Party, που εζήλωσαν τη δόξα των Αμερικανών ομοϊδεατών τους. Ελπίζουν ότι από τη βάση θα διατυπωθεί το αίτημα για τη συγκρότηση μαζικού κινήματος που θα διεμβολίσει το CDU και θα το επαναφέρει στις παραδοσιακές του θέσεις. Προς το παρόν η προσπάθεια βρίσκεται στα σπάργανα κι ελάχιστη απήχηση έχει. Επηρεάζει όμως τα κεντροδεξιά κόμματα, με αποτέλεσμα τόσο οι Χριστιανοδημοκράτες όσο και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) να φλερτάρουν με τις βασικές αρχές του κινήματος για ψηφοθηρικούς λόγους.(Ξένια Κουναλάκη kathimerini.gr/)

...Statt Bailouts und Sparsamkeit, 
kauft, trinkt und helft dem griechischen Wein...

επειδή όποιος γερμανόφωνος θέλει να βρει πληροφορίες για ελληνικό κρασί
στο youtube, πέφτει πάνω στο τραγούδι, βάζω αυτό για διευκόλυνση.

Sommelier Marco Giovanni ZanettiNein, nicht der Song von Udo Jürgens, sondern das Zeug aus der Flasche! Zu Gast beim Winepunk ist Griechenland-Experte Vassilios Christodoulatos, und zusammen werden ein paar leckere Griechische Weine verkostet. Οινογευσιγνώστης/οινοχόος Μάρκο Τζιοβάνι Ζανέτι: Όχι, όχι το τραγούδι του Ούντο Γιούργκενς, αλλά το περιεχόμενο του μπουκαλιού! Φιλοξενούμενος της "Κρασοπάνκ" είναι ο ειδικός για την Ελλάδα, Βασίλειος Χριστοδουλάτος, και μαζί θα γευτούμε μερικά νόστιμα ελληνικά κρασιά.

Και πάμε στα ποδοσφαιρικά


U19 Germany - Greece 2-3 semi final (Steyr, Austria 2007)
2007 UEFA European Under-19 Football Championship

U21 Greece- Germany 4-5  (Tripoli 2011)
2013 UEFA European Under-21 Football Championship qualification Group 1
(....ένα δείγμα, για να μη λένε πως δεν είμαστε ανταγωνιστικοί,
και γκολτζήδες επιθετικοί...:-)
 Germany-Greece 1-1 (Düsseldorf 1975)
wiki/The_Philosophers'_Football_Match

(Aerial view of Munic Olympic stadium) Good afternoon, and welcome to a packed Olympic stadium, München  (International Philosophy Rückspiel Return match)...for the second leg of this exciting final. (German philosophers jog out of the dressing room.) And here come the Germans now, led by their skipper, "Nobby" Hegel. They must surely start favourites this afternoon; they've certainly attracted the most attention from the press with their team problems. And let's now see their line-up.

          DEUTSCHLAND [Germany]
          1 LEIBNITZ
          2 I. KANT
          3 HEGEL
          4 SCHOPENHAUER
          5 SCHELLING
          6 BECKENBAUER (footballer)
          7 JASPERS
          8 SCHLEGEL
          9 WITTGENSTEIN
          10 NIETZSCHE
          11 HEIDEGGER

[High shot of Germans jogging onto pitch]

          The Germans playing 4-2-4, Leibniz in goal, back four Kant, Hegel, Schopenhauer and Schelling, front-runners Schlegel, Wittgenstein, Nietzsche and Heidegger, and the mid-field duo of Beckenbauer and Jaspers. Beckenbauer obviously a bit of a surprise there. Greek philosophers, all in togas, jog from the dressing room.
          And here come the Greeks, led out by their veteran centre-half, Heraclitus.
  

       GRIECHENLAND [Greece]
          1 PLATO
          2 EPIKTET
          3 ARISTOTELES
          4 SOPHOKLES (tragic poet)
          5 EMPEDOKLES VON ACRAGA
          6 PLOTIN
          7 EPIKUR
          8 HERAKLIT
          9 DEMOKRIT
          10 SOKRATES
          11 ARCHIMEDES (mathematician, inventor)

(High shot of Greeks jogging onto pitch, kicking balls about etc). Let's look at their team. As you'd expect, it's a much more defensive line-up. Plato's in goal, Socrates a front- runner there, and Aristotle as sweeper, Aristotle very much the man in form. One surprise is the inclusion of Archimedes. (An oriental referee, holding a large sandglass, walks down the centre line, flanked by two linesmen with haloes.) Well here comes the referee, K'ung fu-tsze (Confucius), and his two linesmen, St Augustine and St Thomas Aquinas. (Referee spots the ball and the captains shake hands.) And as the two skippers come together to shake hands, we're ready for the start of this very exciting final. The referee Mr Confucius checks his sand and... they're off! (The Germans immediately turn away from the ball, hands on chins in deep contemplation.) Nietzsche and Hegel there. Karl Jaspers number seven on the outside, Wittgenstein there with him. There's Beckenbauer. Schelling's in there, Heidegger covering. Schopenhauer. (Pan to the other end, the Greeks also thinking deeply, occasionally gesticulating.) And now it's the Greeks, Epicurus, Plotinus number six. Aristotle. Empedocles of Acragas and Democritus with him. There's Archimedes. Socrates, there he is, Socrates. Socrates there, going through. (The camera follows Socrates past the ball, still on the centre spot.) There's the ball! There's the ball. And Nietzsche there. Nietzsche, number ten in this German side.

          DEUTSCHLAND - GRIECHENLAND
          0 : 0

          Kant moving up on the outside. Schlegel's on the left, the Germans moving very well in these opening moments.......

.....Well right now we're going back to the Olympic stadium for the closing minutes of the Philosophy Final, and I understand that there's still no score. On the pitch, a German is remonstrating with the referee. Well there may be no score, but there's certainly no lack of excitement here. As you can see, Nietzsche has just been booked for arguing with the referee. He accused Confucius of having no free will, and Confucius he say, "Name go in book". And this is Nietzsche's third booking in four games. (We see a bearded figure in a track-suit is warming up on the touch-line.) And who's that? It's Karl Marx, Karl Marx is warming up. It looks as though there's going to be a substitution in the German side. (Marx removes the track-suit, under which he is wearing a suit.) Obviously the manager Martin Luther has decided on all-out attack, as indeed he must with only two minutes of the match to go. And the big question is, who is he going to replace, who's going to come off. It could be Jaspers, Hegel or Schopenhauer, but it's Wittgenstein! Wittgenstein, who saw his aunty only last week, and here's Marx. (Marx begins some energetic knees-up running about.) Let's see it he can put some life into this German attack. (The referee blows his whistle; Marx stops and begins contemplating like the rest.) Evidently not. What a shame. Well now, with just over a minute left, a replay on Tuesday looks absolutely vital. There's Archimedes, and I think he's had an idea. Archimedes Eureka! (He runs towards the ball and kicks it.) Archimedes out to Socrates, Socrates back to Archimedes, Archimedes out to Heraclitus, he beats Hegel (who, like all the Germans, is still thinking). Heraclitus a little flick, here he comes on the far post, Socrates is there, Socrates heads it in! Socrates has scored! The Greeks are going mad, the Greeks are going mad. Socrates scores, got a beautiful cross from Archimedes. The Germans are disputing it. Hegel is arguing that the reality is merely an a priori adjunct of non-naturalistic ethics, Kant via the categorical imperative is holding that ontologically it exists only in the imagination, and Marx is claiming it was offside. But Confucius has answered them with the final whistle! It's all over! Germany, having trounced England's famous midfield trio of Bentham, Locke and Hobbes in the semi-final, have been beaten by the odd goal, and let's see it again. (Replay viewed from behind the goal.) There it is, Socrates, Socrates heads in and Leibnitz doesn't have a chance. And just look at those delighted Greeks. (The Greeks jog delightedly, holding a cup aloft.) There they are, "Chopper" Sophocles, Empedocles of Acragas, what a game he had. And Epicurus is there, and Socrates the captain who scored what was probably the  most important goal of his career.

Socrates Wanderers  - Nietzsche Albion 1-3

9 May 2010, London 'Philosophers' Football Match,' a real life re-staging of the classic 1972 Monty Python sketch where ancient Greek philosophers battled it out with various 19th century German thinkers, saw a decisive 'German' victory over their ancient rivals, the 'Greeks'. 

In a game marked by more false moves than a first year's logic proof, the Germans beat all the odds – including even their own uneven argumentation –to triumph over their grudge rivals, the Greeks, in a 3-1 drubbing

(5:50) “Some people say Philosophy is Reason in Tweeds. On this evidence, Football is Philosophy in a Jockstrap,” noted one disgruntled fan – not believed to be from Neasden.

"Μερικοί λένε πως η Φιλοσοφία είναι Λογική ντυμένη με τουίντ.
Με τα σημερινά στοιχεία, το ποδόσφαιρο έγινε φιλοσοφία σε σπασουάρ"
παρατήρησε δυσαρεστημένος οπαδός.

The comic 'grudge' fixture of 'Socrates Wanderers' (the luckless Greeks) versus 'Nietzsche Albion' (the unforgiving Germans) took place at Wingate & Finchley’s Harry Abrahams Stadium in North London.

Former England Manager Graham Taylor and Professional Philosopher AC Grayling organised tactics while comedians Arthur Smith and Mark Steel, historian Bettany Hughes and Ex-England Cricketer Simon Hughes, as well as assorted footballers, sorry, philosophers! such as Julian Baggini, Nigel Warburton, Simon Glendinning, Dr Stephen Law, Angie Hobbs and Mark Vernon took part to raise awareness of The Philosophy Shop’s 'Four Rs' campaign.

The game was set up to promote the group's campaign that 'reasoning' should be on the timetable for our children even at primary school level as much as reading and writing
...
The Greeks' Andy Day, one of The Philosophy Shop's consultants, broke the deadlock in a first half characterised by poorer ball control than Archimedes in a gelatine bath. But the Germans evened the honours in a second half marred by egregious fouling, a Philosophy streaker, and the well-deserved sending-off of German scoundrel comedian Arthur Schopenhauer Smith (who was cashiered for nicking Ref Open University’s Nigel Warburton’s spectacles).

London University Philosopher Anthony Carroll's duet of goals for the slick post-Kantians stitched the clash up tighter than Wittgenstein's trousers and all was quiet – apart from the crowd's lamentable attempt at a Mexican wave, Finchley style.

A clincher from the relentless Teutons in the form of Manchester University’s Thomas Porter's tap-in put the match to rest.

German Manager Philosopher AC Grayling commented, “My Teutonic lads and lasses have played the game of their careers. I have often wondered whether the Greeks could really cut in on the football field. The Socratic Realm of Forms is all very well in theory, but once subjected it to a bit of rigorous footwork, it yields a weak defence. Did any of us see a decent pass out there on the park today? No surprise then that my Germans, calling upon the resources of the Kantian noumental realm, had these philosophical precursors by the short and curlies.” 

Downcast oppo Graham Taylor praised his side's commitment: “Well, it’s the inevitability of jammy German success, isn’t it! Obviously, what it comes down to is how many justified true beliefs you have in the back of the old onion bag, as I always say – and today is no different. But remember, all Philosophy is a footnote to Pele...”
....
Arthur Smith sporting Neitzschean 'Superman' pants (in tribute to the Nietzschean 'Übermensch') 
....
Τί κάνει το Υπουργείο και οι Φορείς Πολιτισμού, Τουρισμού, Παιδείας και Φιλοσοφίας;;
Κάθε τέσσερα χρόνια πρέπει να διεξάγεται ο ποδοσφαιρικός αγώνας των φιλοσόφων 
στην Ολυμπία ή όπου αλλού θέλετε, και όποτε τυχαίνει Ελλάδα-Γερμανία, όπως σήμερα.
(Παρασκευή 20:00...μόλις έμαθα πως διεξάγεται τώρα φιλοσοφικός αγώνας στο Μοναστηράκι,
όταν βιντεωθεί, θα το προσθέσω)


Από την άλλη, το τραγούδι κατά πόσο βοήθησε 
την εξαγωγή ελληνικών κρασιών στην Ευρώπη;
την εικόνα του Έλληνα αλλά και Μεσόγειου, Νότιου μετανάστη;
και την ροή τουριστών για να γευτούν εδώ, γκρίχ'ιχιεν Bάιν;

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Ἕλλην, εἰ καὶ κριτηρίῳ παρέστης


Κύριε, εἰ καὶ κριτηρίῳ παρέστης, ὑπὸ Πιλάτου κρινόμενος, ἀλλ' οὐκ ἀπελείφθης τοῦ θρόνου, τῷ Πατρὶ συγκαθεζόμενος, καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, τὸν κόσμον ἠλευθέρωσας, ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου, ὡς οἰκτίρμων καὶ φιλάνθρωπος.


Χριστέ μου, αν και σε δικαστήριο βρέθηκες, από τον Πιλάτο να δικάζεσαι, κι όμως δεν άφησες πίσω σου τον θρόνο που καθόσουν μαζί με τον πατέρα σου, και αφού νεκραναστήθηκες, τον κόσμο ελευθέρωσες, από τη σκλαβιά του εχθρού (του διαβόλου), επειδή μας λυπάσαι και μας αγαπάς.

Ἕλλην, εἰ καὶ κριτηρίῳ κρῖναι παρέστης, ὑπὸ τοῦ Γότθου κρινόμενος, ἀλλ' οὐκ ἀπελείφθης τῆς ψήφου, τιμωρῷ ἤ τῷ μωρῷ συγκαθεζόμενος, καὶ ἀναστὰς ἐκ δεσμῶν, πατρίδα ἠλευθέρωσας, ἐκ τῆς δουλείας τοῦ μνημονίου, πολιτικῶν ἁλλοδρίων, ὡς νοήμων ἤ παράτολμος;


Έλλην, αν και βρέθηκες σε δικαστήριο να δικάσεις, σε δίκαζε ταυτόχρονα και Γερμανός, όμως την ψήφο δεν παρέδωσες σε μωρό ή τιμωρό συγκαθεζόμενος, σηκώθηκες απ΄ τα δεσμά, πατρίδα ελευθέρωσες απ' την σκλαβιά του μνημονίου, πολιτικών αλλοδρίων, επειδή σκέφτηκες λογικά ή παράτολμα;

...Wenn Ihr unsere Milliarden nicht bräuchtet, dann könntet Ihr von uns aus jeden Links- oder Rechts-Hallodri wählen, den Ihr wollt....


...Αν εσείς τα δικά μας δις δεν τα είχατε ανάγκη, τότε θα μπορούσατε, όσο μας αφορά, τον κάθε αριστερό - ή δεξιό- μασκαρά να εκλέγετε, αυτόν που εσείς θέλετε....


der Hallodri (Halodri): κατεργάρης, ελαφρόμυαλος, καραγκιόζης,
αισθηματικά επιπόλαιος.
das Hallodria: κέφι, ευθυμία, διασκέδαση.
"laßt uns jubilieren und musizieren und hallodrieren"
"Halli, hallo, hallodria! Ich bin klein, mein Herz ist rein"
das Hallotria: ορμή, μπρίο, τζέρτζελο, ανοησία, αλέγρος χαιρετισμός,
καρναβαλική διάθεση.
das Allotria (pl. -s) : φάρσα, φασαρία, κατεργαριά.


die metaphysischen Allotrien (sing.das Allotrium/ die -a)
μεταφυσικές λόξες (vagaries)
το να τρώει κανείς αλλόκοτα, αφύσικα πράγματα

πιθανή παρετυμολογική επίδραση κατά την μετασήμανση του αλλότριου σε χαρούμενο κομφούζιο, να έπαιξε το hallo (επιφώνημα, γεια, χέι, γιούχου), das Hallo (καλωσόρισμα, εύθυμος θορυβώδης χαιρετισμός, φωνές, νταβαντούρι, πανδαιμόνιο,  uproar) (cf. eng. hullaballoo, sp. jaleo)
kai profowraa
...νά λοιπόν κι ένα Χαλόντρί!...

ο χαλόντρης (ἁλλόδριος) λοιπόν, έστω ο μασκαράς πολιτικός, 
που χαλαρά απαλλοτριώνει ό,τι μπορεί,
και δεν πρόκειται να τιμωρηθεί.

Έτσι Φρίτσηδες, μας απαλλοτριώσατε την λέξη μας,
μα επέστρεψε ως αντιδάνειο!

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Πλάτων δὲ λέγει: "ή ανάστατοι ταράχτες ή φυγέτε μετανάστες"

("Μετανάστης Νταλάρας 1978")
Είπες πως θα ρίξεις μαύρη πέτρα στην Ελλάδα
πως θα γίνεις Πλάτων μετανάστης Ιδεών
μπήκες στο βαπόρι Παρασκή με την λιακάδα
και την Κυριακή θα στέλνεις έμβασμα δραχμών

Μετανάστη μάθε κάτι
είτε νέα ειτ' αρχαία ελληνικά
ίδια ειν' τ' αφεντικά
κι ίδια κλέβουν τον εργάτη
.........

......

Μόλις πήρα είδηση περσινό αυγουστιάτικο, ιότροπο, αρχαιότυπο, αντιμεταναστευτικό, πλατωνικό κείμενο, όχι για  αυτούς, που μας έρχονται αλλά για τους πολίτες, που εγκαταλείπουν την πατρίδα, αντί να γίνουν εδώ και τώρα επαναστάτες!...;δεν έτυχε στο σχολείο μας, Πλάτωνα να  διαβάσουν;...αλλιώς θα στέκανε στο μετερίζι του αγώνα στυλοβάτες...μήπως θα έπρεπε να διαβάζουμε Πλάτωνα και σε αυτούς που μας έρχονται; να μείνουν στις πατρίδες τους και να το παλέψουν;...
.....

Τα λόγια των αρχαίων μας σοφών είναι διαχρονικά. Οι συμβουλές και οι παροτρύνσεις τους αντηχούν στην αιωνιότητα για να καθοδηγούν εμάς, τους απογόνους τους, όπως και τους Έλληνες που θα διαδεχθούν τη δική μας γενιά, στην οδό της Πολιτικής Αρετής, της Ελευθερίας και του Μεγαλείου.
Δυστυχώς, το σάπιο και κατοχικό εκπαιδευτικό μας σύστημα φρόντισε να μη διδαχθούμε ποτέ τους φιλοσόφους μας, από το φόβο μην εμπνευστούμε από τα λόγια τους και ξεσηκωθούμε απέναντι στους τυράννους μας. Το ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα που αναλώνει τις ώρες διδασκαλίας σε γνώσεις σχολαστικές, θεοκρατικές, στείρες και αποβλακωτικές και το οποίο τώρα, με τις μεταρρυθμίσεις της Διαμαντοπούλου, ολοκληρώνεται ως σκοταδιστικός μηχανισμός. (Αλλά αυτά είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση). Στο θέμα μας:
Ξεφυλλίζοντας τους «Νόμους» του Πλάτωνα, έπεσα επάνω στο ακόλουθο απόσπασμα που είναι σαν να γράφτηκε σήμερα. Το παραθέτω:
«Ακόμα κι όταν η πατρίδα κινδυνεύει να σκλαβωθεί ή να πέσει στα χέρια ανάξιων κυβερνητών, είναι προτιμότερο να επαναστατήσεις παρά να την εγκαταλείψεις και να καταφύγεις στην εξορία.
» Είναι προτιμότερο να υποφέρουμε όλες αυτές τις ταλαιπωρίες παρά να δεχτούμε αλλαγή του πολιτεύματός μας με κάποιο άλλο που θα κάνει τους ανθρώπους χειρότερους»
(Πλάτων, «Νόμοι», ΣΤ΄, 770e)
Τι μας συμβουλεύει ο Πλάτων; (ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο Πλάτων, όχι ο Μαρξ ή κάποιος άλλος «γνωστός επαναστάτης»…). Περιγράφοντας μια κατάσταση όμοια με αυτή που βιώνουμε τώρα, παροτρύνει τους Έλληνες να ξεσηκωθούν παρά να φύγουν. Ευθέως μιλά για Επανάσταση αρνούμενος σε κάθε περίπτωση τη μετανάστευση. Και επισημαίνει ότι είναι προτιμότερο να υποφέρουμε τις ταλαιπωρίες των πολιτικών αγώνων και των συγκρούσεων παρά να δεχθούμε την αλλαγή του πολιτεύματός μας.
Ας ακούσουμε τον Πλάτωνα λοιπόν και ας ξεσηκωθούμε! Ήδη έχουμε κάνει την αρχή με τις μεγαλειώδεις μας διαδηλώσεις, ας ολοκληρώσουμε ό,τι ξεκινήσαμε και ας απελευθερώσουμε την πατρίδα μας, δηλαδή τους εαυτούς μας -γιατί πατρίδα είναι οι άνθρωποι-, από τους ανάξιους κυβερνήτες που μας ξεπουλούν και υποδουλώνουν!
Υ.Γ. Κάποτε άκουσα σε μια παρέα «αριστερών» ότι ο Πλάτων ήταν… «ολιγαρχικός». Όπως αντιλαμβάνεστε εκείνοι οι «αριστεροί» δεν είχαν διαβάσει ποτέ Πλάτωνα…
...............................
...........
τελευτῶν δὲ καὶ πόλεως, ἐὰν ἀνάστατον ἀνάγκη φαίνηται γίγνεσθαι πρὶν ἐθέλειν δούλειον ὑπομείνασα ζυγὸν ἄρχεσθαι ὑπὸ χειρόνων, λείπειν φυγῇ τὴν πόλιν: ὡς πάντα τὰ τοιαῦτα ἄρἔσθὑπομενετέον πάσχοντας πρὶν ἀλλάξασθαι πολιτείαν χείρους ἀνθρώπους πέφυκε ποιεῖν. (πηγή)

  η μετάφραση μου

τέλος, όσον αφορά την πόλη, αν είναι αναπόφευκτο, είτε με βία και ταραχές ο πολίτης να την αποχωριστεί, πριν εθελόδουλος ζυγός την βρει κυβερνημένη από κατώτερους ανθρώπους, ή να την εγκαταλείψει αυτοεξόριστος. Όλα αυτά ας τα υπομείνουμε λοιπόν, πριν μας αλλάξουν το πολίτευμα με αυτό που από την φύση του, χειρότερους πολίτες βγάζει.

του Κάκτου 
(από όπου πάρθηκε η τσαντίρεια μετάφραση απλώς αλλάζοντας το ή σε παρά να
ενδιαφέρουσα διασκευή αλλά διασκευή, όχι τα λόγια του Πλάτωνα,
τουλάχιστον έτσι όπως ερμηνεύονται από τις περισσότερες μεταφράσεις)

ακόμη και όταν η πατρίδα του κινδυνεύει να σκλαβωθεί ή να πέσει στα χέρια ανάξιων κυβερνητών, είναι προτιμότερο να επαναστατήσει ή να την εγκαταλείψει και να καταφύγει στην εξορία. Είναι προτιμότερο να υποφέρουμε όλες αυτές τις ταλαιπωρίες παρά να δεχτούμε αλλαγή του πολιτεύματός μας με κάποιο άλλο που θα κάνει τους ανθρώπους χειρότερους. 

και μερικές ξενόγλωσσες

And if at last necessity plainly compels him to be an outlaw from his native land, rather than bow his neck to the yoke of slavery and be ruled by inferiors, and he has to fly, an exile he must be and endure all such trials, rather than accept another form of government, which is likely to make men worse. (source)

Και αν τέλος ανάγκη φανερά τον ωθήσει να βγει εκτός νόμου στην γη που τον γέννησε, από το να λυγίσει τον τράχηλο στο ζυγό της σκλαβιάς και κυβερνηθεί από κατώτερους, πρέπει να φύγει εξόριστος, και ας υπομείνει όλες τις ταλαιπωρίες, παρά να αποδεχτεί άλλη μορφή πολιτεύματος, που μάλλον πρόκειται να κάνει τους πολίτες χειρότερους.

In fine, even as regards the State, he must allow it to be revolutionized, if it seems necessary, rather than voluntarily submit to the yoke of slavery under the rule of the worse, or else he must himself quit the State as an exile: all such sufferings men must endure rather than change to a polity which naturally makes men worse. (source)

Τέλος, όσον αφορά το κράτος, πρέπει να αφήσουμε να γίνει επανάσταση, αν αυτό είναι αναγκαίο, παρά εκούσια να υποταχτoύμε στο ζυγό της σκλαβιάς κάτω από την φαυλοκρατία, αλλιώς πρέπει να φύγουμε από την χώρα εξόριστοι. Όλα αυτά τα δεινά οι πολίτες ας τα υποστούμε, παρά να μεταπέσουμε σε πολίτευμα που κάνει φυσικά τους ανθρώπους χειρότερους.

qu’enfin fallût-il être chassé de sa patrie, plutôt que de consentir à la voir sous le joug de l’esclavage  et soumise à de mauvais maîtres, ou fallût-il se condamner volontairement à l’exil, on soit disposé à souffrir tout cela plutôt que de passer sous un autre gouvernement, dont l’effet serait de pervertir les âmes.(source) (French syntactic comment)

τέλος, θα έπρεπε καλύτερα να 'ναι κατατρεγμένος από την πατρίδα παρά να συναινέσει να δει τον ζυγό της δουλείας και να υποταχτεί σε κακούς αφέντες, ή θα έπρεπε να καταδικαστεί εθελούσια σε εξορία. Ας είμαστε διατεθειμένοι  να υποφέρουμε όλα αυτά παρά να περάσουμε την ζωή μας κάτω από άλλο πολίτευμα, όπου το αποτέλεσμα θα ήταν να διαφθείρει τις ψυχές των ανθρώπων.

ja daß schließlich selbst wenn der Untergang des Staates unvermeidlich wäre oder wenn man ihn in freiwillig gewählter Verbannung verlassen müßte, falls sich derselbe nicht unter das Sklavenjoch beugen will sich von Schlechten beherrschen zu lassen, man lieber alles Derartige leiden und tragen müsse als sich den Eintausch einer Staatsverfassung gefallen lassen welche ihrer Natur nach die Menschen entsittlichen muß. (source)


βέβαια, αν τέλος ακόμα και η πτώση, η καταστροφή της χώρας θα ήταν αναπόφευκτη, είτε κάποιος σε εκούσια εξορία θα έπρεπε να φύγει, σε περίπτωση που ο ίδιος δεν θελήσει κάτω από δουλικό ζυγό να λυγίσει και από κακούς να κυβερνιέται, ας τα υπομείνει όλα αυτά, παρά να επιτρέψει να ανατραπεί και να αλλάξει το πολίτευμα με τέτοιο, η φύση του οποίου σίγουρα εξαχρειώνει τους ανθρώπους.


Pro patria praeterea, si necesse sit, mori paratus sit: antequam velit aut eversam videre civitatem, jugoque servitutis subiectam a peioribus gubernari, aut fuga ipsa deserere. Quippe extrema omnia subeunda sunt potius, quam in eam gubernationem civitas commutanda, quae peiores solet homines facere. (source) (Latin syntactic comment: verbis grecis sensus ineptus*...ἀνάστατον: expulsum ex urbe)


Σχετικά με την πατρίδα, αν είναι αναγκαίο, ας είναι ετοιμασμένος να πεθάνει, πριν εκούσια αποδεχτεί, ή να δει την πόλη από ταραχές, σε ζυγό δουλείας υποταγμένη και από χειρότερους να κυβερνιέται, ή με αυτοεξορία να την εγκαταλείψει. Πράγματι, υποφερτά ας είναι τα έσχατα όλα, παρά να ζήσουμε σε πολίτευμα αλλαγμένο, που χειρότερους ανθρώπους συνηθίζει αυτό να βγάζει.

...........

το μπορεί να είναι διαζευτικό (or), όπως και στα νέα, ή να δηλώνει την ασύμμετρη, αποτρεπτική σύγκριση (rather than, παρά να), ομοιότροπη εκφορά β΄ όρου σύγκρισης..."μανικώτεροι ἢ ἀνδρειότεροι"...πιο τρελοί παρά πιο γενναίοι...βούλονται δὲ πολέμῳ μᾶλλον ἢ λόγοις τὰ ἐγκλήματα διαλύεσθαι...(θέλουν με πόλεμο μάλλον παρά με διαπραγματεύσεις να λύσουν τις διαφορές/να αποσείσουν τις κατηγορίες εναντίον τους) έχει διαφορά και στη στίξη,  στο συγκριτικό κατά κανόνα το κόμμα απουσιάζει.

Στα αρχαία η επανάσταση είναι ἐπανάστασις· συγγενείς έννοιες, η στάσις (εμφύλια διαμάχη), ο "νεωτερισμός", και της "μεταβολή της πολιτείας", που θα 'λεγε και ο Πλάτων, να πέσουν π.χ. απ' το καλό στο κακό πολίτευμα. Ανάστατος πόλις είναι η καταστραμμένη π.χ. με το δόρυ, ἀνάστατος δορὶ χώρα....δείσας μὴ ἀναστάτους ποιήσῃ τὰς Σάρδις...επειδή φοβήθηκε ο Κροίσος μην καταστρέψει ο Κύρος τις Σάρδεις. ...Ανάστατος πολίτης είναι ο εξόριστος, ο εκτός πατρίδας με βία, από εκεί βγήκε το outlaw στο αγγλικό και το chassé στο γαλλικό. Κροῖσος...Συρίους τε οὐδὲν ἐόντας αἰτίους ἀναστάτους ἐποίησε...."και τους Σύριους, που διόλου δεν του έφταιγαν, τους ξεσπίτωσε και τους ρήμαξε" μεταφράζει ο Μαρωνίτης. ἀλλ᾽ ἀνάστατος αὐτοῖς ἐπέμφθην κἀξεκηρύχθην φυγάς. (Οιδίπους επί Κολωνώ) με ξεσπίτωσαν και με καταδίκασαν στην ποινή της εξορίας, που λέει το βικιλεξικό. Βέβαια από τα πλατωνικά συμφραζόμενα μπορεί να νοηθεί και "επανάσταση με εμφύλιες ταραχές", όπως συνηθιζόταν στην αλληλοσπαρασσόμενη Αρχαία Ελλάδα, αλλά ξεκάθαρα για επανάσταση των τάξεων ή των πολιτών...δεν μίλησε ο Πλάτων. Η φράση σε αποτρεπτική σύγκριση θα μπορούσε να ήταν:

....δεῖ ἡμᾶς (τὸν πολίτην) ἀντιστῆναι τοῖς χείροσι (τῷ νεωτερισμῷ, τῆς πολιτείας τῇ μεταβολῇ) ἤ  τὴν πόλιν καταλιπεῖν.... (να αντισταθούμε παρά να εγκαταλείψουμε την πόλη μας)

Μα ποιό να 'ναι αυτό το κακό πολίτευμα της φαυλοκρατίας, που από την φύση του, χειρότερους πολίτες βγάζει;...

Όσον αφορά την μετανάστευση, δεν θα έγραφε τέτοιο πράγμα ο Πλάτων, ένας μετανάστης και άπολις φιλόσοφος, διατελέσας σύμβουλος Συρακόσιου μονάρχη...

Η πατρίδα του Πλάτωνα είναι η φανταστική, ιδεατή πολιτεία/πόλη/αποικία, που θα φτιάξουμε, αφού φύγουμε μετανάστες. Ως λέν στην Πύλη...
Δραματικός χώρος του διαλόγου είναι η Κρήτη και στη συζήτηση παίρνουν μέρος ένας ανώνυμος Αθηναίος, ο Κρητικός Κλεινίας και ο Σπαρτιάτης Μέγγιλος. Αντικείμενο –όπως και στην Πολιτεία – είναι η οικοδόμηση ενός φανταστικού πολιτεύματος, η εύρυθμη λειτουργία του οποίου εξαρτάται από μια ιδεατή νομοθεσία....Ο Κλεινίας ζήτησε από τους συνομιλητές του να τον βοηθήσουν στη θέσπιση της νομοθεσίας της καινούριας αποικίας που σκόπευαν να ιδρύσουν οι Κρήτες και τους κάλεσε να προχωρήσουν στη θεωρητική κατασκευή μιας νέας πόλης. Έτσι, επέλεξαν ως τύπο πολιτεύματος αυτό στο οποίο κυρίαρχος θα ήταν ο ΝΟΜΟΣ...

Οι Νόμοι είναι το μοναδικό γνήσιο πλατωνικό έργο, όπου λείπει ο Σωκράτης, ο αντιμετανάστης, που δεν βγήκε έξω από τα σύνορα της Αθήνας, παρά μόνο περιστασιακά, τρεις φορές μάλιστα ως πολεμιστής για την πόλη του, που αργότερα τον καταδίκαζε, και κακό λόγο δεν έλεγε μα στον νόμο υποτασσόταν. Βρείτε ή πλάστε ρητό του Σωκράτη, λοιπόν, να σας επεί: "μπράβο!", μην λέτε Πλάτωνα και νευριάσει λέγοντας:  βρείτε νέα πατρίδα, απογόνοι, η παλιά εσώθη...

Επί της ουσίας, στα του καιρού μας...έπρεπε, όσοι έφυγαν το '60 και παλιότερα, να κάτσουν εδώ και να το παλέψουν; όσοι φεύγουν, δεν γυρίζουν; είναι χειρότερος ο μετανάστης που στέλνει και κανά έμβασμα, μπορεί να κάνει και μια γυριστή επένδυση στην Ελλάδα, από τους μύριους πόσους απέχοντες για μπάνιο μεθαύριο Έλληνες γηγενείς επαναστάτες ψηφοφόρους;...

Υ.Γ.
ταράχτης είναι ξύλινος αναδευτήρας γάλακτος

....στις στάνες τους, χωρίς ψυγεία, χωρίς εξοπλισμό, σε μπακιρένια καζάνια, 
φωτιά στα ξύλα, ταράχτες από αγριελιά και ασκούς από δέρμα κατσίκας....

Οδύσσεια Καζαντζάκη Δ 360-365

Γυροβολάει στα βοσκοτόπια του, ποχαιρετάει τα ζα του:
«Έχετε γεια, ψηλά βουνά, και σεις καλόγαλες γελάδες,
μην κλαίτε, αρνιά μου, γρήγορα θα ’ρθω με τα κουπιά στον ώμο·
μωρέ, ταράχτες θα τα κάμω εγώ ν’ αναχουμούν το γάλα
και θα κρατώ αλυχιά στις φούχτες μου, προβάτες μου κεράδες·
σαν μπροσταρόκριγιος στη θάλασσα κινώ να ξαρμυρίσω