Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Τρελέ Τσιγγάνε (Τσιτσάνης ή Γεωργακοπούλου;;)


Λευτέρης Βαϊόπουλος, κιθάρα - Γιάννης Δάφνος, μπαγλαμά
Κωνσταντίνα Καραχάλιου, τραγούδι - Αλκαίος Σουγιούλ, μπουζούκι

Ιωάννα Γεωργακοπούλου (1922-7 Αυγούστου 2007) στον Πάνο Γεραμάνη (ΝΕΑ, 1997)

"Ο Τρελός Τσιγγάνος" ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Ήταν αντάρτης του ΕΛΑΣ, που αγωνίστηκε κι αυτός για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους Γερμανούς κατακτητές. Δυστυχώς, όμως, πλήρωσε με τη ζωή του. Εκτελέστηκε από τα Ες-Ες. Ήταν ο αληθινός ήρωας του τραγουδιού που έγραψα στα τέλη του 1943». Η Ιωάννα Γεωργακοπούλου αποκαλύπτει, για πρώτη φορά, την ιστορική λεπτομέρεια του τραγουδιού, που από τότε που γράφτηκε προκάλεσε κόντρες με τον αξέχαστο λαϊκό βάρδο, τον Βασίλη Τσιτσάνη, αντεγκλήσεις και πολλές συζητήσεις. Λέει επίσης:
«Ο Τσιτσάνης τό 'παιξε με το μπουζούκι του και συμπλήρωσε την εισαγωγή πάνω στη δική μου μελωδία. Αργότερα, ο Μάνος Χατζιδάκις, που έγραψε τη μουσική για τη θρυλική ταινία "Στέλλα" και συνεργάστηκε με τον Τσιτσάνη στο τραγούδι "Αγάπη πού 'γινες δίκοπο μαχαίρι", χρησιμοποίησε πάλι τη μελωδία του «Τρελλού Τσιγγάνου».
Η Γεωργακοπούλου, όταν θυμάται τον αληθινό ήρωα του θρυλικού τραγουδιού, δακρύζει. Δεν θέλει να πει άλλα λόγια, εκτός μία κουβέντα: «Ήταν όμορφος και ρομαντικός».......
........Ως φυσική δημιουργός του τραγουδιού, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου παίρνει σήμερα τα ποσοστά απ' αυτές τις μελωδίες και, όπως θυμάται, ο Βασίλης Τσιτσάνης λίγο πριν από το 1970 τής είχε προτείνει να της δώσει έναν δίσκο L.Ρ. με 12 τραγούδια του, με αντάλλαγμα να κρατήσει ο ίδιος την παλιά πλάκα 78 στροφών, με τον «Τρελλό Τσιγγάνο» και το «Φυσάει ο Μπάτης», που ήταν τραγούδια της Ιωάννας. Εκείνη, όμως, αρνήθηκε και του είπε: «Άκουσε Βασίλη μου, σ' αγαπώ, σ' εκτιμώ, σε παραδέχομαι, αλλά, όπως έχεις εσύ την ιστορία σου, έχω κι εγώ τη δική μου. Ο "Τσιγγάνος" και ο "Μπάτης" είναι δικά μου τραγούδια, δικά μου παιδιά, και δεν τα δίνω».
Παρά την κόντρα της με τον Τσιτσάνη, η Γεωργακοπούλου λέει πάντα καλά λόγια και σήμερα υποστηρίζει ότι ο μεγάλος λαϊκός βάρδος αντιστάθηκε και πάλεψε με τη γνήσια μουσική του σε μια δύσκολη εποχή που κυριάρχησαν (ευτυχώς για λίγο) οι αντιγραφές από την ινδική και την αραβική μουσική.

Κώστας Φέρρης (απ' το ρεμπέτικο φόρουμ, 2005)

Βρε παιδιά, αυτά είναι γνωστά πράγματα.
Το "Αγάπη πού γινες δίκοπο μαχαίρι" είναι κατοχυρωμένο στην ΑΕΠΙ, Χατζηδάκις-Τσιτσάνης γιά τη μουσική, Μιχάλης Κακογιάννης γιά τους στίχους. Πολλές φορές δε βάζουν το όνομα του Τσιτσάνη στους δίσκους, κι ήμουνα παρών σ' ένα τηλεφώνημα διαμαρτυρίας του Τσιτσάνη στην τότε CBS, που ακολούθησε ένα τηλεφώνημα στον καλοσυνάτο Μάνο Χατζηδάκι.

Στην πραγματικότητα, το τραγούδι γράφτηκε γιά την ταινία "Στέλλα", κι ο Χατζηδάκις συνεργάστηκε στενά με τον Τσιτσάνη, που ήταν και ο εκτελεστής των τραγουδιών. Γιά το συγκεκριμένο τραγούδι, ο Χατζηδάκις θέλησε να "δανειστεί" μιά μελωδία του Τσιτσάνη, κι ο Τσιτσάνης του πρότεινε τον "Τρελλό τσιγγάνο" (Τρελλέ τσιγγάνε γιά που τραβάς).
Ο λόγος ήταν περίπλοκος: Ο Τσιτσάνης, σε ανύποπτο χρόνο, είχε "χαρίσει" τον "Τρελλό Τσιγγάνο" στην Ιωάννα Γεωργακοπούλου.

(Παρένθεση: Η Ιωάννα εισπράττει μέχρι σήμερα τα δικαιώματα του "Τσιγγάνου", και αρνείται να "επιστρέψει" το τραγούδι στο όνομα του Τσιτσάνη.)

Φαίνεται λοιπόν, πως γιά να της το "χαρίσει", συνέτρεχαν δύο λόγοι: (1) Η τραγουδίστρια ήταν η φίρμα, και "τούκανε χάρη" να το τραγουδήσει. (2) Ο Τσιτσάνης δεν πίστευε στην εμπορικότητα του τραγουδιού, κι έτσι έβγαζε "τζάμπα" την υποχρέωση.

Έλα ντε όμως που ο Τσιγγάνος έγινε σουξέ, κι ο Τσιτσάνης το σκυλομετάνιωσε... Έτσι, βρήκε την ευκαιρία που τούδωσε ο Χατζηδάκις, και τούδωσε το δικό του μοτίβο να το κατοχυρώσει τώρα στ' όνομά του.

Η συμφωνία κλείστηκε, κι ο Χατζηδάκις έγραψε ένα δικό του τραγούδι, που χρησιμοποιεί στα πρώτα μέτρα τη μελωδία του "Τσιγγάνου".

Εξ άλλου, δεν είναι η μόνη φορά που ο Μάνος έκανε επώνυμα "δάνεια", που στη μουσική λέγονται και "τιμητικές αναφορές". Παράβαλε λ.χ. νότα-νότα, τον "Ματωμένο γάμο" (Τώρα νυφούλα μου χρυσή...) με το "Στου Νικάκη τη βαρκούλα, γλυκειά μου Μαριγούλα..." κ.τ.λ.

 Vacondios (από stixoi.info)

Κανένας δεν ξέρει ποιος έχει γράψει αυτό το τραγούδι. Υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να είναι δημιουργία ή συνδημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη. Όμως επισήμως και σύμφωνα με την ΑΕΠΙ και οι στίχοι και η μουσική ανήκουν στην αείμνηστη Ιωάννα Γεωργακοπούλου η οποία επέμενε ότι το τραγούδι είναι δικό της, εμπνευσμένο από μια εικόνα στα χρόνια της γερμανικής κατοχής και όχι "χαρισμένο" σε αυτήν από τον Τσιτσάνη.

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1946.

Η Ιωάννα Γεωργακοπούλου ισχυρίστηκε στην τηλεοπτική εκπομπή "Βίοι Αγίων" της Μαλβίνας Κάραλη ότι:
Το 1955 ο τότε πανίσχυρος Βασίλης Τσιτσάνης χωρίς καμία συνεννόηση με την Γεωργακοπούλου πούλησε τη μελωδία στο Μάνο Χατζηδάκι ο οποίος βασίστηκε σ' αυτήν για να δημιουργήσει το "Αγάπη πού 'γινες δίκοπο μαχαίρι".
Όταν η Ιωάννα Γεωργακοπούλου πήγε στον κινηματογράφο και παρακολούθησε την ταινία "Στέλλα" του Κακογιάννη όπου ακούγεται το ανωτέρω τραγούδι αντελήφθη την εις βάρος της κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων. Έτρεξε αμέσως στον Τσιτσάνη να ζητήσει εξηγήσεις. Όμως ο Τσιτσάνης αντί να προσπαθήσει να την κατευνάσει και "να τα βρούνε", την έβρισε με τα χειρότερα λόγια.
Η συνέχεια δόθηκε στα δικαστήρια όπου όπως ήταν φυσικό δικαίωσαν την Ιωάννα Γεωργακοπούλου και της παραχώρησαν μεγάλο τμήμα των πνευματικών δικαιωμάτων του "Αγάπη πού 'γινες δίκοπο μαχαίρι".
Όμως αυτή η κόντρα ανάμεσα στους δυο μεγάλους και σπουδαίους καλλιτέχνες μόνο ζημιά έκανε στην ελληνική μουσική δημιουργία. 
.......................................................

Λίστες 1, 2 με συνθέσεις της Ιωάννας Γεωργακοπούλου
......................................................
Στο Για σε μεθώ κάθε βραδιά, σχόλιο στο youtube : ...μόνο που μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι έγραψε η Γεωργακοπούλου τους στίχους, αφού το τραγούδι αφορά ανδρικά βιώματα!...
.......................................................
Με την ίδια λογική το Τρελέ Τσιγγάνε, μόνο Γυναίκα θα μπορούσε να το γράψει :-))
......................................................

Υ.Γ.1
και εδώ για τον Χατζιδάκι ισχύει...οι ατάλαντοι μιμούνται..οι ταλαντούχοι συνεργάζονται :-)

Υ.Γ. 2
Quiz....πώς λέγεται το ακριβοθώρητο κρουστό που εμφανίζεται στο βίντεο του Φέρρη;; ...
(μεσονύκτιος απόκρισις)
(Thracian Mashiá 90 €)
(Με 90 εβρά πώς να μην ειν' ακριβοθώρητη;; :-) ....Θρακιώτικη Μασιά  (για το μαγκάλι ή το τζάκι) ανθρακολαβίδα...τα πιατίνια στις άκρες είναι ζίλιες ....και δεν το λέμε τρίζιλο που τρίζει ή τρίκλαδο που τρικλίζει;; :-)

7 σχόλια:

  1. Δεν ήξερα την ιστορία του τραγουδιού!
    Το μόνο, όταν άκουγα αυτό το τραγούδι, χωρίς ακριβώς να ξέρω το γιατί ανατρίχιαζα..!
    Προφανώς απο τους στίχους που δήλωναν την μεγάλη επιθυμία για " κείνο το πέταγμα" στο πάρε με μαζί σου!
    Τώρα ξέρω τι σήμαινε το πάρε με μαζί σου....
    Καλημέρα Μιχάλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το κρουστό δεν το αναγνωρίζω- και δεν νομίζω να φταίει το σκοτάδι γι' αυτό :-(

    Αλλά τού Χατζηδάκι τού συγχωρούμε τα δάνεια: ήταν ευφυής, χαριτωμένος και έχει γράψει μερικές αξεπέραστες μελωδίες- αν και δεν ξέρω αν στ' αλήθεια θα ήθελε να τον θυμόμαστε γι' αυτές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βρε Μιχάλη, πάντα αναρωτιόμουν γιατί ο Χατζιδάκις έγραφε το επίθετό του με ι??? Ξέρεις εσύ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Dodo

    -έτσι όπως το λιχνίζει
    είναι για να τον ζωγραφίσεις ;-)

    -είμαι υπέρ των δανείων
    και των συνεργασιών
    αρκεί να διαφημίζονται,
    όπως το χασάπικο του Μότσαρτ

    @Κary

    Για αισθητικούς λόγους :-)

    ο Λουδοβίκος εξ Ανωγείων
    όταν το ρώτησε του απάντησε
    " τα ήτα με παχαίνουν "
    (γιαυτό και εύσωμοι, όπως ο Οβελίξ, προτιμούν τις κατακόρυφες απ' τις εγκάρσιες ριγέ γραμμές)

    και εγώ προτίμησα το Michalis
    από το Μιχάλης
    (και τα ύψιλον παχαίνουν,
    γιαυτό ίσως υποσυνείδητα έγραψες
    Kariatida)

    Επίσης αν ειναι εφικτό,
    προτιμούμε το όμικρον
    αντί του ωμέγα

    Καλή θερινή δίαιτα
    από τον αλφαβητικό διαιτολόγο! :-0

    υ.γ.
    ((Αν το δεις αρχαιοελληνικά
    κατά το όφις-όφεως
    πρέπει να λέμε και
    Χατζιδάκις, του Χατζιδάκεως :-0

    δεν είναι ο πρώτος βέβαια
    προηγήθηκε ο διαφωτιστής Kερκυραίος Ευγένιος Βούλγαρις
    (αυτός για στιλ αρχαιοπρέπειας)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα περί κατακόρυφου ριγέ τού Οβελίξ μού θύμισαν ένα αστείο που μάς διασκέδαζε μικρά: κάποιος ήταν τόσο πολύ αδύνατος, που το κοστούμι του είχε μόνο μία ρίγα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή