Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Με αφορμή την Αμαλία, 4 χρόνια μετά...

Μετά την αρχική συγκίνηση που έσβησε,
συνοπτικά μερικά ζητήματα

...τί έγινε με τους γιατρούς που κατήγγειλε;;..τίποτα, πού να τρέχεις, πού να μπλέκεις και πάντα θα βρεθούν αντίθετες φωνές με θετική εμπειρία....

..ξεκίνησαν τότε blogs για την Αμαλία, http://giatinamalia-blog.blogspot.com/ , http://amaliasday.blogspot.com/ , το μόνο που ανανεώνεται  τώρα είναι το http://amalia2007.blogspot.com/

...Αμαλία και κινητοποίηση των bloggers...περπάτησε πολύ εκείνο τον Ιούνη του 2007 αυτό το κλισέ απ' την τιβί...άρα δεν έχει μόνο εγκληματίες το ιντερνετ έμαθε ο πολύς κόσμος...ουσιαστικά η Αμαλία διαφήμιζε τo blogging  εκείνη τη στιγμή....τα 15 λεπτά του Γουόρχολ να αφήσουν βάση, όπως είχε πει στην τελευταία ανάρτηση....

....για όσους υπήρξαν bloggers τότε....ένα σημείο αναφοράς αλλά δεν είναι πια ίδια η μπλογκόσφαιρα...το 2007, μεταίχμιο....και πάντα ξεχνάει ο Έλληνας...μπορούμε να αριθμήσουμε ένα σωρό τραγωδίες με απόντες υπευθύνους και αμνήμονες πολίτες...ποιός θυμάται πια, ποιός χαίρεται;;..οι αρμόδιοι...μη σκας θα ξεχαστεί η υπόθεση...τώρα με το μνημόνιο, τα χρέη, την Ελλάδα που βγήκε στο σφυρί.... πού κολλάει η Αμαλία;;...σε αυτό το ερώτημα έδωσε μια απάντηση ο Πιτσιρίκος....η Αμαλία είχε περιγράψει την χρεοκοπία, πολύ πριν έρθει η χρεοκοπία..και τότε τον Ιούνη μέσα στο ζενίθ της συγκίνησης είχε γράψει ένα πικρό γράμμα...Μπορεί να σε κάνουν και νοσοκομείο. Το «Αμαλία Καλυβίνου». «Σύμφωνα με καταγγελία ασθενή, χειρούργος του ζήτησε φακελάκι στο νοσοκομείο ‘Αμαλία Καλυβίνου’. Το γελάς; Μην έχεις καμιά αμφιβολία πως έτσι θα γίνει....Αν γινόταν το όνομα της νοσοκομείο για δημαγωγικούς λόγους μόνο τότε τον καυτό Ιούνη είχε ελπίδες, τώρα ξεχάστηκε....και σιγά μη γίνει..ενοχλεί καλύτερα να ξεχαστεί...

Παρόλαυτα δεν είμαι και πολύ φαν των μαζικών κινητοποιήσεων...είμαστε δυό, είμαστε τρεις και συγκινιόμαστε ευθύς...αυτό που ήθελα από τότε (http://ergotelina.blogspot.com/2007/05/amlia-rodrigues-for-amalia-kalyvinou.html - http://ergotelina.blogspot.com/2007/06/medical-malpractice.html ) ήταν η στοχευμένη ορθολογική συζήτηση γύρω απ' τα ιατρικά...μέρος του δημόσιου χρέους, τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων...το φακελάκι είν' η κορυφή αυτού του παγόβουνου...νομικό ασφαλιστικό κυνήγι γιατρών (δικηγόρων χαρά) ή αυτορύθμιση/επιμόρφωση γιατρών/ασθενών;;...αξιολόγηση..οι γιατροί που έχουν δέσει το γάηδαρο τους, πληρώνονται ακριβώς το ίδιο με τους δια βίου μάθησης επιστήμονες ...και ο έλληνας έχει πολύ ψηλά το γιατρό, μετά το θεό...το φακελάκι  στη κοινή πρακτική κάτι σαν κώδικας άγραφης ηθικής...κατά της αναξιοκρατίας....όπως στην παραπαιδεία...

Ιντερνετικά τότε υπήρχε το http://iatreio.wordpress.com/ , δυστυχώς έκλεισε...ήταν μια αφορμή για κάτι καλό....ό,τι έμεινε, μερικά αποσπάσματα απ' το πρώτο ποστ....6 στους 10 φοιτητές ιατρικής εγκρίνουν το “φακελλάκι”....Αναρωτήθηκα πόσα φασόν σκευάσματα να είχε συνταγογραφήσει ο πατέρας του προκειμένου να τον βολέψει...μη νιώθεις άβολα όταν αναγκάζεσαι να αντιμετωπίσεις έναν ασθενή χωρίς να είσαι σίγουρος: είναι δουλειά σου να τζογάρεις. Βεβαιώσου όμως πάντοτε οτι έχεις μαζέψει αρκετά στοιχεία, ώστε να μεγιστοποιήσεις την πιθανότητα να πέσεις μέσα...η επιθυμία του καθενός να “παρακάμψει” το σύστημα και να διεκδικήσει κάτι καλύτερο για τον εαυτό του και μόνο....Αν υπήρχε σύστημα υγείας, η Αμαλία θα είχε απευθυνθεί εξαρχής στον “οικογενειακό” γιατρό της, ο οποίος θα την παρέπεμπε στους ειδικούς....Στην πραγματικότητα όλοι είμαστε ικανοί για τα μεγάλα και σπουδαία (όπως εξίσου και για τα μικρά και ευτελή).....

Δεν πάει καλά η ελληνική ιατρική μπλογκόσφαιρα...το παλιό http://e-physician.blogspot.com/ έχει σταματήσει στο 2009...το http://nysteri.wordpress.com/ το 2010... κι άλλες  προσπάθειες κλείνουν...αυτό με καίει περισσότερο γιατί πίστευα ότι θα έδινε η Αμαλία ως ιστολόγος-ασθενής έναυσμα και για γιατρούς-bloggers ή γενικότερα του ιατρικού χώρου...άλλο  ουδέτερο, ενημερωτικό site και άλλο να αφήνεις το προσωπικό σου σημάδι στο ημερολόγιο...(αν δείτε τπτ ενδιαφέρον, στείλτε λινκ)....λίγοι οι γιατροί λογοτέχνες;;..

Και κλείνοντας....ποιά ήταν η Αμαλία;;..δες http://bigbigmama.blogspot.com/2009/05/malpractice.html ...δεν ήθελε τον οίκτο και την συμπόνια...δεν ήθελε δάκρυα...κάποτε, σχετικά κοντά στη μέρα του θανάτου της, κοντέψαμε να ρίξουμε κάτω το μπαλκόνι από τα γέλια. Ούτε την ώρα που πέθαινε δεν προκάλεσε τον οίκτο κανενός....που λες εδώ με έχουνε σ’ ένα κρεβάτι πάνω, μα δίχως άντρα δίμετρο, τι θες να σου το κάνω;....καμία σχέση με θλιβερούς ρομαντικούς τριτοδεσμίτες...ήταν άλλο φρούτο...αντι-σταρ της αυτοσαρκαστικής  σχολής...ήθελε με αφορμή το τηλεοπτικό γεγονός, να δούμε κάτι κάπως αλλιώς και όχι για την Αμαλία εφήμερο πένθος....Αυτά είναι τα νέα μου ως τώρα, φιλενάδα -έπος λίγο μικρότερο από την Ιλιάδα. ελπίζω να περνάς καλά, όμορφα και ωραία, να δώσεις τα φιλάκια μου σε όλη την παρέα....συγκίνηση μεν, συνείδηση δε ...αλλιώς....

.....ραντεβού στην επόμενη Αμαλία....

8 σχόλια:

  1. Από ΑΑΤ-http://canreg.wordpress.com/
    στο " Δεν ξεχνώ την Αμαλία - Greek University Reform - πρώτο σχόλιο "

    Αγαπητέ Θέμη και όσοι παρακολουθούν

    Η Αμαλία μας έδωσε μια ευκαιρία να κάνουμε κάτι και δεν πρέπει να την πετάξουμε.

    Γνωρίζω καλά ότι τα αιτήματα της «ψηφοφορίας για την Αμαλία» είναι ανέφικτα προς το παρόν και ότι ενδεχομένως να χρειαστούν προσπάθειες πολλών ετών για να υλοποιηθούν (έστω και κάποια από αυτά). Ο περισσότερος κόσμος είναι ανενημέρωτος. Πόσοι πολίτες ξέρουν π.χ. ότι ο καρκίνος δεν καταγράφεται στη χώρα μας; Πόσοι ξέρουν τη σημασία αυτής της «λεπτομέρειας»; [θα μπορούσα να γράψω ένα «κατεβατό» για το θέμα αλλά δεν έχει νόημα αυτή τη στιγμή].

    Χωρίς να εξετάσουμε τους λόγους, η ουσία είναι ότι οι πολιτικοί δεν έδωσαν τις λύσεις που έπρεπε.
    Από την άλλη, οι μέχρι τώρα πρωτοβουλίες των πολιτών είναι πρακτικά ανίσχυρες διότι είναι κατακερματισμένες, εξαρτημένες οικονομικά και επομένως ελεγχόμενες.

    Γνώμη μου είναι ότι οι διαμαρτυρίες προς την (εκάστοτε) εξουσία ή η στεγνή αντιπολίτευση δεν αρκούν. Εκτός από τις επικοινωνιακές εντυπώσεις δεν έχουν φέρει μέχρι στιγμής κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα .
    Για να υπάρξει κάποτε αποτέλεσμα, εκείνο που χρειάζεται πλέον είναι μια ενεργητική συμμετοχή των πολιτών σε κάποια «νομική οντότητα» που θα έχει κύρος και θα χειρίζεται τα θέματα με σοβαρότητα και με επιστημονική τεκμηρίωση. Επίσης, οποιαδήποτε πρωτοβουλία πολιτών πρέπει να έχει οικονομική ανεξαρτησία και να είναι απαλλαγμένη από κόμματα, πολιτικούς και όλους εκείνους τους «παράγοντες» που θα μπορούσαν να «καπελώσουν» την προσπάθεια.
    Τέλος, η πείρα έχει δείξει δυστυχώς, ότι η κινητοποίηση και ενεργοποίηση των πολιτών δεν είναι εύκολη υπόθεση (και όταν αυτό συμβαίνει δεν έχει διάρκεια). Από την άλλη, ακόμα και ο διάλογος στην «μπλογκόσφαιρα» (έτσι όπως γίνεται) δεν μπορεί να συμβάλει πολύ στην υιοθέτηση στόχων (διότι δεν είναι εύκολη η διαχείριση τόσο ειδικών θεμάτων ή και διότι εύκολα βγαίνει κανείς εκτός θέματος). Επομένως, εκτός του ότι τα αιτήματα της «ψηφοφορίας για την Αμαλία» είναι ανέφικτα προς το παρόν, είναι και δύσκολο να συζητηθούν (δείτε π.χ. την τύχη του giatinygeia.freeforums)

    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι λύση μπορεί να υπάρχει λοιπόν;

    Θα κάνω μερικές σκέψεις:

    Σε λίγες μέρες ίσως να σας χτυπήσουν το κουδούνι και να σας ζητήσουν να συνεισφέρετε στον «Πανελλήνιο Αντικαρκινικό Έρανο». Ευκαιρία να αναρωτηθείτε: «πόσα είναι και πού πάνε αυτά τα χρήματα;» Έχετε ιδέα; (προς Θεού, δεν σας παροτρύνω να μην κάνετε δωρεά).

    Σκεφθείτε μόνο ότι σε άλλες χώρες, ο Αντικαρκινικός Έρανος είναι η πιο ζωντανή και οικονομικά ανεξάρτητη από το κράτος, προσπάθεια για την καταπολέμηση του καρκίνου.
    Το 2007, για παράδειγμα, η «Ολλανδική Αντικαρκινική Εταιρεία (Dutch Cancer Society)» είχε να διαθέσει για τη μάχη κατά του καρκίνου 66,6 εκατομμύρια Ευρώ (μέχρι και λοταρίες διαθέτει για έσοδα). Από τα έσοδα αυτά τα 51,5 προορίστηκαν για την έρευνα και τα άλλα για τις λοιπές δραστηριότητες . Με άλλα λόγια δηλαδή, οι ενεργοί πολίτες στην Ολλανδία (όπως και σε άλλες χώρες) διαχειρίζονται οι ίδιοι και με απόλυτη διαφάνεια τα χρήματα που συνεισφέρουν κατά του καρκίνου και συμπληρώνουν έτσι τις ελλείψεις της κρατικής χρηματοδότησης.
    Κάθε χώρα βέβαια, έχει τη δική της οργάνωση αλλά όλα διέπονται από τάξη και διαφάνεια (και φυσικά υπάρχουν οικονομικοί απολογισμοί). Δείτε π.χ. στην Αυστραλία το πώς είναι οργανωμένοι οι φιλανθρωπικοί έρανοι στην Αυστραλία και ποιός ο “κώδικας δεοντολογίας” (εδώ). Δείτε επίσης τις ετήσιες αναφορές τόσο του “Ινστιτούτου Καρκίνου” της Νέας Νότια Ουαλίας (εδώ) όσο και της μη κυβερνητικής οργάνωσης “The Cancer Council – Australia” (εδώ). Αν ψάξετε σε άλλες χώρες θα βρείτε ουκ ολίγα “διαφανή” στοιχεία και λεπτομέρειες (μπορείτε να ψάξετε στους συνδέσμους που έχω βάλει κατά χώρα εδώ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στη χώρα μας τι γίνεται; Ξέρει κανείς ακριβώς; Έχετε δει ποτέ ανάλογα στοιχεία;
    Ο Πανελλήνιος Αντικαρκινικός Έρανος διεξάγεται από σώμα εθελοντών της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας και, σύμφωνα με τα στοιχεία της, συγκεντρώνονται περίπου 6 εκατομμύρια Ευρώ (βλ. Άλλες Δραστηριότητες: Προτεραιότητες – μελλοντικές προοπτικές και Οικονομικός Απολογισμός). Τα ποσά αυτά, σύμφωνα με μαρτυρίες (Ελευθεροτυπία, Κλειστόν ελέω γραφειοκρατίας πρότυπο κέντρο κατά του καρκίνου 29.11.2007), τα διαχειρίζεται το Υπουργείο Υγείας.
    Μου κάνει εντύπωση πάντως πως, τόσα χρόνια, δεν βρέθηκε ούτε ένα κονδύλι από αυτά, όχι για την υλοποίηση, αλλά έστω για τη μελέτη της καταγραφής του καρκίνου στη χώρα μας (οι συζητήσεις στη βουλή δεκάδες, οι δηλώσεις των «αρμοδίων» άλλες τόσες–θα επανέλθω στο θέμα σύντομα). Δεν είχε λοιπόν άδικο ο καθηγητής κ. Δ. Τριχόπουλος όταν είπε η χώρα μας είναι η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (αλλά και στην
    πρώην Ανατολική Ευρώπη) που δεν έχει επίσημα επιδημιολογικά στοιχεία για τον καρκίνο και οι Έλληνες ογκολόγοι στις διεθνείς επιτροπές αναγκάζονται να επικαλούνται στοιχεία της Ιταλίας ή της Ισπανίας
    «Κακή οργάνωση και ανίκανοι άνθρωποι είναι οι αιτίες της μη καταγραφής των περιπτώσεων καρκίνων στη χώρα μας» (ΤΑ ΝΕΑ, 13.2.2003).
    Επιπλέον, χωρίς να θέλω να αμαυρώσω την πολύτιμη προσφορά και συνεισφορά εκατοντάδων ή και χιλιάδων συμπατριωτών μας που ασχολούνται σχετικά, μου κάνει εντύπωση το ότι έχουμε 3 (ή και περισσότερες) ανεξάρτητες οργανώσεις που κάνουν έρανο για τον παιδικό καρκίνο και το ότι η κάθε μια κάνει σχεδόν τα ίδια πράγματα
    (γιατί να μην είναι μια;).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και δεν είναι μόνο τα χρήματα του Αντικαρκινικού Εράνου για τα οποία δεν ξέρουμε αν γίνεται ορθολογική διαχείριση. Τι γίνονται τόσες άλλες δωρεές που κάνουμε σαν πολίτες;

    Μήπως είναι καιρός να υπάρξει διαφάνεια; Μήπως πρέπει να απαιτήσουμε να βγουν όλα στη δημοσιότητα (όλα στο Internet);

    Μήπως από εδώ πρέπει να ξεκινήσουμε; (θα έρθει η ώρα και για τα υπόλοιπα)

    Μήπως επίσης, για να τιμήσουμε και την προσφορά της Αμαλίας, να ιδρύσουμε μια νομική οντότητα στην οποία να συγκεντρώνονται με διαφάνεια όλες οι δωρεές μας και στη συνέχεια να διοχετεύονται πάλι με διαφάνεια και με ορθολογικά και επιστημονικά κριτήρια – όπως γίνεται σε άλλες χώρες;

    Μήπως λοιπόν, μια Ελληνική Αντικαρκινική Πρωτοβουλία Πολιτών για τους Πολίτες με τον τίτλο «Αμαλία» (ας μην κολλήσουμε στο όνομα) θα ήταν μια καλή αρχή;
    Μια πρωτοβουλία πολιτών στην οποία θα μπορεί να συμμετέχει «ανώνυμα ή επώνυμα» ο οποιοσδήποτε (κάτοικος Ελλάδας ή εξωτερικού) καταβάλλοντας μια ελάχιστη δωρεά-συμμετοχή, και με την πράξη αυτή θα παίρνει ένα προσωπικό αριθμό μητρώου (με τον οποίο θα μπορεί, με κλήρωση, να συμμετέχει σε ένα εκλεκτορικό σώμα από το οποίο θα αναδεικνύονται δημοκρατικά η διοίκηση, οι επιστημονικές επιτροπές κλπ. κλπ.).

    Ας μην σας κουράσω άλλο. Σκεφθείτε. Κάποιες λύσεις υπάρχουν και το «διαδίκτυο» μπορεί να προσφέρει πολύτιμη διαφάνεια.

    greekuniversityreform.wordpress.com (Ιούνιος 2008)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μάς είχε συγκινήσει πολύ τότε η περίπτωση τής Αμαλίας και η κινητοποίηση τών ιστολόγων ήταν ειλικρινής, νομίζω.
    Αλλά δεν περίμενα ποτέ ότι θα είχε κάποια θεαματική συνέχεια.

    Σχετικά με τις οργανώσεις που ζητούν και δέχονται χρηματικές δωρεές, έχω διαπιστώσει ότι υπάρχει (διεθνώς) σχετική αδιαφάνεια. Καί όταν αυτή κάπως διαλύεται, βλέπω να αποκαλύπτονται γενναίες αφαιρέσεις από τις δωρεές γιά να "αποζημιωθούν" κάποιοι από εκείνους που υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται γιά τον σκοπό τής οργάνωσης...

    Και την δόξα και το χρήμα, λοιπόν :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιαυτό και οι ειλικρινείς κάνουν
    την αυτοκριτική τους...

    αντί θρηνωδίας
    για την άτιμη κοινωνία

    ..........................

    Αυτά συμβαίνουν με
    τα φιλάνθρωπα γκλαμουροειδή
    αλλά την τσάκωσαν
    την πρέσβειρα οι Βρετανοί..
    ...in question λοιπόν για να δούμε

    A charity, a lady, a scandal με σχόλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν νομίζω ότι θα δούμε και πολλά παραπέρα- κοσμική η φιλάνθρωπος κυρία, με εξ ίσου κοσμικό σύζυγο, και με πολλές χρήσιμες γνωριμίες.
    No charity, no lady, just the scandal :-(

    Σ'ευχαριστώ πολύ γιά την παραπομπή, δεν την είχα δεί, αλλά το όνομα τού πρώτου σχολιαστή το εγνώριζα από κάποιο δημοσίευμα: είναι το "κορόιδο" τής υπόθεσης, καλοπροαίρετα πρόσφερε άνευ ανταμοιβής τις υπηρεσίες του, και τώρα ανακάλυψε... πώς γίνονται αυτές οι δουλειές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και η αντίστοιχη δική μας περίπτωση
    που βγήκε στο φως λεγόταν αλληλεγγύη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή